Tokijska priča (東京物語,Tōkyō Monogatari?) je japanski crno-bijeli film snimljen 1953. u režiji Yasujiroa Ozua, a koji se smatra najboljim djelom njegove filmografije, odnosno jednim od najznačajnijih filmskih ostvarenja 20. vijeka.
Po žanru je drama, a protagonisti, koje tumače Chishū Ryū i Chieko Higashiyama su ostarjeli bračni par iz provincije koji dolazi u Tokyo posjetiti svoju odraslu djecu. Radnja prikazuje kako ona, zaokupljena svojim svakodnevnim životima, za njih ne pokazuju dovoljno brige, za razliku od bivše snahe (čiji lik tumači Setsuko Hara), a kojoj je muž poginuo u ratu. Tokijska priča se isticala elegičnim tonom, odmjerenim i nenametljivim stilom; scenarist Kogo Noda, je, pak, priznao da mu je kao inspiracija poslužio klasični hollywoodski film Make Way for Tomorrow iz 1937. godine. Usprkos toga je stekao veliki ugled, te je 1992. ušao u prestižni izbor najboljih filmova svih vremena prema anketi časopisa Sight & Sound.
