Ishibashi se obrazovao na Univerzitetu Waseda, a prije rata je radio kao novinar lista Mainichi Shimbun, a potom u ekonomskom časopisu Toyo Keizai Shimpo koga je na kraju vodio. Glavni interes su mu bila ekonomska pitanja, a u međuratnom periodu je stekao reputaciju liberala, te se javno protivio ekspanzionističkoj politici u Aziji.
Poslije rata se priključio Socijalističkoj partiji te je sudjelovao u nekoliko koalicijskih vlada. Godine 1947. mu je zbog sukoba sa američkim okupacijskim vlastima zabranjeno javno djelovanje. Četiri godine kasnije je postao blizak Ichiru Hatoyami te mu 1955. godine pomogao da postane premijer. Hatoyama se ubrzo nakon toga dobrovoljno povukao sa mjesta premijera i vođe stranke; na izborima za vođu stranke je Ishibashi porazio desničarskog favorita Nobosukea Kishija. Njegov kratkotrajni premijerski mandat je bio obilježen pokušajima da se poprave odnosi sa susjedima, a što je uključivalo pokušaj uspostave diplomatskih odnosa sa komunističkom Kinom. Prije nego što je Ishibashi uspio tu zamisao sprovesti u djelo, zbog bolesti je bio prisiljen odstupiti, a na mjestu premijera ga je zamijenio Kishi. Ishibashi je nakon toga ostao u redovima LDP, postavši jedna od najistaknutijih ličnosti u liberalnom krilu stranke.
Izvori
↑Okamoto, S. (1998). Ishibati Tanzan and the 21 Demands in Peter Kornicki (ed.) Meij Japan: Political, Economic and Social History, 1868-1912, Volume IV. London: Routlege. str. 245. ISBN0-415-15622-X.
