Sultanatom Lahidž vladala je dinastija Abdali još od 18. st., oni su formalno priznavali vrhovnu vlast imama iz dinastije Zaidi, suverena Jemena iz Sane od koje su se otresli 1728 i postali nezavisni.[1]. Nakon gubitka luke Aden, koju je zauzelo Britansko Carstvo1839, britanski utjecaj se sve više osjećao u cijelom okružju. Sultanat Lahidž bio je jedan od prvih devet kantona, koji su potpisali ugovore o zaštiti s Velikom Britanijom krajem 19. st.. Oni su kasnije postali dijelovi nove britanske kolonijalne tvorevine Protektorata Aden. Sultanat Lahej cijelo vrijeme svog trajanja bio u dobrim odnosima s Britanijom, čak i onda kad je ubijen sultan Fadhl ibn Ali al Abdali, od strane britanskih vojnika 1918 godine. Britanci su ga navodno čisto slučajno ubili, zamjenivši ga za neprijateljskog turskog vojnika.
Odnosi su se pogoršali 1958, kad je Britanija smatrala da je tadašnji sultan - Ali bin Abd al Karim al Abdali, zadrti arapski nacionalist, te da ne želi pristupiti u njihovu novu kolonijalnu tvorevinu Federaciju Arapskih Emirata Juga (1959.-1962.). Zbog tog su ga Britanci svrgnuli s vlasti i natjerali u emigraciju. Njegov Sultanat Lahidž ušao je u kratkotrajnu Federaciju Arapskih Emirata Juga 1959, a kasnije i u novostvorenu Južnoarapsku Federaciju1963