Suha igla je grafička tehnika duboke štampe, dobijena mehaničkom metodom direktnog graviranja u metalnu ploču, karakteristična je po svojim baršunastim linijama.
'Različito profilirane alatke za suhu iglu 'Shema tehnike duboke štampe
Historijski pregled
Graviranje suhom iglom poznato je još u XV vijeku. Kao samostalna tehnika pojavljuje se oko 1480. godine. U početku je služila kao početna faza u bakrorezu. Umjetnici često koriste suhu iglu u kombinaciji sa drugim tehnikama, iz razloga što matrica izrađena suhom iglom ne pruža mogućnost velikog tiraža. Takve primjere kombinovane tehnike nalazimo kod umjetnika kao što su Rembrandt, Francisco Goya i mnogi drugi.
Žena u kafiću, Lesser Ury, tipičan primjer bogate baršunaste linije koju daje suha igla
Postupak rada
Iglom se urezuju linije na bakarnoj ploči, čime se dobija plitki reljefni trag. Jačim ili slabijim pritiskom igle ostvaruje se dublja ili plića linija. Izražajnost zavisi i od ugla graviranja. S obzirom da se trag brzo zgnjeći s ploče je moguće odštampati desetak grafičkih listova. Ova tehnika nalazi svoju primjenu i kao dopuna pri oblikovanju i korekciji drugim tehnikama duboke štampe.
