Poema je jezički oblikovana po formi narodne tužbalice. Ali ona je više poziv na osvetu, slavljenje slobode i života, nego jadikovka majke što je izgubila tri sina (Srđana, Mrđana i Mlađena), u neprijateljskoj ofanzivi.
19. 8. 1942. godine na Paležu kod Prijedora održano je savetovanje i smotra svih jedinica 2. krajiškog partizanskog odreda. Na smotri je književnik Skender Kulenović prvi put recitovao svoju, tim povodom napisanu, poemu "Stojanka, majka Knežpoljka".[2]
Još u toku rata, partizani su scenski izvodili ovo delo:
Scenski postavljamo »Stojanku, majku Knežopoljku«. Prvo: recitator — govorni zbor, kasnije, nadopunjavana muzikom i pjevačkim zborom, postaje centralnom točkom naših programa. Mira ju je izvanredno, ponekad upravo potresno, interpretirala.[3]