Raoul I od Vermandoisa (francuski: Raoul I^er "le Vaillant"; u ne-francuskoj literaturi ponekad navođen i kao Ralph ili Rudolf; 1085 – 14. oktobar 1152) bio je francuski plemić, odnosno grof Vermandoisa od 1102. do smrti.

Bio je sin grofa Huguesa I od Vermandoisa i grofice Adelajde. Po ocu je bio unuk kralja Henrija I, a kralj Filip I mu je bio stric. Oca je naslijedio nakon njegove pogibije u križarskom ratu 1101. godine. Osim grofovske titule je služio i kao senešal Francuske za vrijeme vladavine svojih rođaka - kraljeva Luja VI i Luja VII.

Godine 1125. se oženio Eleonorom od Šampanje, koja je bila kći Étiennea od Bloisa.

Kada se 1137. za kralja Luja VII udala Eleanor od Akvitanije, na dvor je dovela svoju sestru Petronillu. Hugues se sa njom odlučio oženiti, bez obzira na to što je već bio u braku. U tu je svrhu preko Eleanor 1140. ishodio posebnu dozvolu za razvod od strane kralja Luja. Ta je odluka razbjesnila Huguesovog šurjaka (Eleanorinog brata) Thibauta od Champagne, koji je 1142. digao ustanak protiv kralja; on je završen dvije godine kasnije okupacijom Champagne od strane kraljevskih trupa. U međuvremenu je sukob dobio i međunarodnu dimenziju, s obzirom da je papa Inocent II, smatrajući razvod povredom kanonskog prava, odnosno Huguesov drugi brak grijehom, dao ekskomunicirati i Huguesa i Petronillu. Kralj je u znak odmazde dao spaliti neke od papskih posjeda u Francuskoj; spor je riješen tek nakon Inocentove smrti, odnosno kada je njegov nasljednik Celestin II na saboru u Reimsu 1144. ukinuo ukaz o ekskomunikaciji. Hugues je sa Petronillom imao četvoro djece - uključujući sina Raoula II, te kćeri Elisabeth i Eleanor, od kojih je potonja bila posljednji nositelj grofovske titule.

Nedugo pred smrt, Hugues je ostavio i Eleanor te se oženio za Laurette od Flandrije, kćer grofa Thierryja od Flandrije. S njom nije imao djece.