Ponoćna zvona (šp.Campanadas a medianoche; engl.Chimes at Midnight), također poznat i pod naslovom Falstaff, je francusko-špansko-švicarski crno-bijeli historijski film snimljen 1965. u režiji Orsona Wellesa. Predstavlja adaptaciju nekoliko historijskih drama engleskog pisca Williama Shakespearea iz tzv. ciklusa Henrijade, prije svega Henry IV 1. dio, Henry IV 2. dio i Henry V. Naslovni protagonist, čiji lik tumači sam Welles, je Sir John Falstaff, gojazni, kukavički vitez koji usprkos sklonosti pijančevanju i druženju sa polusvijetom zbog svog hedonističkog načina života i šarma postaje najbolji prijatelj i mentor mladom princu Henryju od Walesa. Radnja prikazuje kako se njihov odnos mijenja nakon što mladi princ poslije očeve smrti preuzima prijestolje, te umjesto zabave i uživanja kao životni prioritet uzima brigu o državi, te zato prekida prijateljstvo sa Falstaffom.
Ponoćna zvona je Welles pokušavao snimiti godinama, a na kraju je to uspio tek kada je uz velike probleme uspio prikuputi novac. Usprkos svega toga, nakon premijere je izazvao izuzetne pohvale od strane kritike. To se posebno odnosilo na scenu u kojoj je rekonstruirana bitka kod Shrewsburyja, a koja je prikazana kao kaotični i besmisleni pokolj; ona je u mnogo čemu odgovarala pacifističkom raspoloženju tadašnje javnosti, odnosno kasnije je shvaćena kao alegorijska kritika eskalirajućeg vijetnamskog rata. Dio historičara je kasnije bio sklon tvrdnjama da su Ponoćna zvona velikim dijelom autobiografski film, odnosno da je Welles u Falstaffu prikazao vlastiti alter ego. Sam Welles je kasnije često tvrdio da su mu upravo Ponoćna zvona najdraži film u cijeloj karijeri.
