Položaj LGBT osoba u Meksiku se popravlja poslednjih godina. Istopolni odnosi su pod uticajem intelektualnog nasleđa Francuske revolucije legalizovani 1871. godine usvajanjem Nepoleonovog krivičnog zakona nakon kratke Francuske okupacije Meksika (1862-67). Međutim, mogli su da se primenjuju zakoni o javnom moralu protiv gejeva i lezbejki.
Uticaj stranih i različitih lokalnih kultura, posebno progresivnih mesta, kao što je grad Meksiko, širi se državom i promene u odnosu prema LGBT osoba su vidljive. To se posebno može primetiti u metropolama kao što su Guadalajara, Monterrey i Tijuana, gde su obrazovanje, prisustvo stranaca i inostrane štampe veći. Promene, međutim, nisu brze, pa se sukobi mogu dešavati čak i u velikim gradovima. Tolerancija prema seksualnim različitostima je primetljiva u starim lokalnim društvima, kao što su Zapoteci i Maje. Od 1970-ih, pod uticajem LGBT pokreta iz Sjedinjenih Američkih Država i Tlatelolškog masakra, 1968, počeo je da se javlja veliki broj LGBT organizacija, čime se povećala vidljivost LGBT zajednice, koja je od 1979. godine počela da organizuje povorku ponosa u Meksiko Sitiju, a od 1996. i u Guadalajari.
Političke i zakonske pobede LGBT zajednice dolaze preko partije levog centra, Partije demokratske revolucije, kao i preko manjih partija levice, Radničke partije i Convergencia, a ponekad i preko partije desnog centra, Partido Revolucionario Institucional, koja je dugo na vlasti. Godine 2001. Ustav Meksika je zabranio diskriminaciju na osnovu seksualne orijentacije, a 2003. godine usvojen je zakon o zabrani diskriminacije. Meksiko Sity i Koauila su priznaje građanske zajednice, a grad Meksiko je 2010. godine priznao i istopolne brakove.
Reference
