Pilnicka deklaracija je izjava austrijskog cara Leopolda II i pruskog kralja Fridriha Vilhelma II od 27. avgusta 1791. godine u dvorcu Plinic u blizini Drezdena u Saksoniji kojom su se obavezali da uđu u rat protiv Kraljevine Francuske ukoliko francuski revolucionari ne prestanu sa kršenjem prava kralja Luja.

Od izbijanja Francuske revolucije 1789. godine, Leopold II je bio sve više zabrinut za bezbednost svoje sestre, francuske kraljice Marije Antoanete, i njene porodice. Ipak, smatrao je da bi intervencija u francuskim unutrašnjim poslovima samo povećala opasnost. Istovremeno, mnogi francuski aristokrati beže iz zemlje i nastanjuju se u susednim monarhijama. To stvara neosnovan strah od aristokratske zavere. Nakon kraljevog pokušaja bega 1791. godine, Luj je uhapšen i zatvoren. Dana 6. jula 1791. godine Leopold šalje evropskim monarsima Padovski cirkular pozivajući ih da zajedno protestuju zbog Lujevog zatočeništva.

Plinickom deklaracijom Leopold je obećao da će Austrija ući u rat ako i ostale velike evropske sile zarate sa Francuskom. Vilijam Pit, britanski premijer, nije bio pristalica rata sa Francuskom. Leopold je deklaraciju izdao kako bi zadovoljio francuske emigrante koji su se sklonili u njegovu zemlju i pozivali ga da povede vojsku na Francusku. Deklaracija je istovremeno služila i kao upozorenje revolucionarima. Narodna skupština Francuske tumačila je deklaraciju kao izjavu Leopolda kojom Francuskoj objavljuje rat. Radikalni Francuzi tražili su rat. Među njima se ističe Žak Pjer Briso. Rat Austriji objavljen je 20. aprila 1792. godine.

• Albert Soboul; Francuska revolucija, Naprijed, Zagreb (1966)