Nikolaj Ivanovič Ježov ruski: Николай Иванович Ежов
|
|
narodni komesar za državnu bezbjednost
|
Na dužnosti 27. januar 1937 – 25. novembar 1938
|
narodni komesar za unutrašnje poslove ( NKVD)
|
Na dužnosti 26. septembar 1936 – 27. januar 1937
|
Prethodnik
|
Genrih Jagoda
|
Nasljednik
|
Lavrentij Berija
|
narodni komesar za vodni transport ( NKVT)
|
Na dužnosti 6. april 1938 – 9. april 1939
|
Nasljednik
|
nema, položaj ukinut
|
|
Rođen/a
|
(1895-05-01)1. 5. 1895. Sankt Peterburg, Rusko Carstvo
|
Umro/la
|
4. 2. 1940. (dob: 44) Moskva, Ruska SFSR, SSSR
|
Politička stranka
|
Komunistička partija Sovjetskog Saveza
|
Suprug/a
|
Antonija Titova (1919-1930), Jevgenija Fajgenberg (1930-1938)
|
Djeca
|
kćer Nataša Ježova (sa Jevgenijom)
|
Potpis
|
|
Nadimak/ci
|
ruski: Ежевика (kupina)[1] Željezni jež[2]
|
Nikolaj Ivanovič Ježov (ruski: Никола́й Иванович Ежо́в; 1. maj 1895 – 4. februar 1940) bio je sovjetski političar i obavještajac, najpoznatiji kao direktor NKVD, sovjetske tajne policije od 1936. do 1938. Njegov je mandat bio obilježen vrhuncem Velike čistke, čiji je bio glavni provoditelj, i pri tome pokazao takvu bezobzirnost da se taj period sovjetske historije po njemu naziva ježovščina. Usprkos fanatične odanosti Staljinu, njegova aktivnost je poprimila stihijski karakter u takvoj mjeri da je i sam Staljin zaključio da od nje ima više štete nego koristi. Godine 1938. je smijenjen, a sljedeće godine, slično kao i njegov prethodnik Genrih Jagoda, 1939. osuđen za izdaju te pogubljen sljedeće godine. Ježov, koji je i zbog privatnog života obilježenog razvratom i sadističkim ispadima, stvorio reputaciju jednog od najomraženijih sovjetskih političara, nakon toga je postao predmetom jedne od najpoznatijih kampanja damnatio memoriae, dobivši među historičarima umjetnosti nadimak "Nestali komesar" i jedan od najpoznatijih primjera ne-ličnosti u autokratskim i totalitarnim režimima.
Izvori
- ↑ Sebag-Montefiore, Hugh Stalin: The Court of the Red Tsar, chapter 21.
- ↑ Service (2009), chapter 11.
Vanjske veze