![]()
Za ostala značenja, vidi Naftni šok (razvrstavanje).
Naftna kriza 1973. godine ili Naftni šok je naziv za ekonomsku krizu koja je pogodila, prije svega zapadne zemlje, a nakon njih i ostatak svijeta, u jesen 1973. godine, nakon što su u oktobru 1973. države članice OAPEC-a donijele odluku o embargu na izvoz nafte u SAD, Britaniju, Kanadu, Nizozemsku i Japan zbog toga što su smatrale da vlade tih zemalja podržavaju Izrael u Jomkipurskom ratu. Embargo, koji je kasnije proširen na Portugal, Rodeziju i Južnu Afriku, je imao potrajao do marta 1974. i imao dalekosežne posljedice po svjetsku ekonomiju, prije svega zbog toga što se cijena nafte popela sa dotadašnjih 3 na 12 dolara po barelu, pa je, s obzirom da se svjetska ekonomija temeljila na nafti, dovela do poremećaja u opskrbi i svim drugim granama ekonomije. Smatra se da su ti događaji, uz tzv. Nixonov šok dvije godine ranije označili konačni kraj trenda pozitivnih ekonomskih trendova koji su obilježili svjetsku ekonomiju u četvrt vijeka nakon završetka Drugog svjetskog rata, odnosno započeli novi period koji obilježavaju ekonomske krize koje endemski traju do današnjeg dana. Naftni šok se počeo nazivati i Prvi naftni šok nakon Drugog naftnog šoka koji se dogodio 1979. godine poslije Iranske islamske revolucije.
Vanjske veze
