Arapsko ili muslimansko osvajanje Egipta označava seriju vojnih pohoda kojim su za vrijeme bizantsko-arapskih ratova od 639. do 642. muslimanske arapske snage Rašidunskog Kalifata zauzele područje tadašnje bizantske Egipta. Do njih je došlo neposredno nakon muslimanskog osvajanja Levanta s kojima su prekinute dotadašnje kopnene veze između bizantske Male Azije i Egipta. Arapsko-muslimanske vojske su relativno brzo i lako porazile bizantske snage, ali je Aleksandrija, tadašnje administrativno središte Egipta, u njihove ruke palo tek nakon osamnaestomjesečne opsade 641. Egipat je ubrzo nakon toga pripojen Kalifatu, čiji su vlastodršci uspostavili novi upravni sistem, kao i novo administrativno središte u Fustatu. Sa arapskim osvajanjem je završio grčko-rimski i započeo arapski, odnosno islamski period historije Egipta. Egipat je nakon toga postao jedna od najvažnijih i najbogatijih područja Kalifata, odnosno važa baza za dalje širenje islama na Zapad, odnosno Sjevernoj Africi; za Bizant i Evropu je taj događaj imao značajne ekonomske posljedice, s obzirom da je nestao dotada pouzdani izvor žita, pa se taj događaj ponekad navodi kao stvarni kraj (kasne) antike i početak "pravog" srednjeg vijeka.
Izvori
Vanjske veze