Panić je bio dugogodišnji direktor Narodne biblioteke Srbije i njegovim zalaganjem je podignuta trenutna zgrada NBS, kao i osnovano Arheografsko odeljenje i Konzvatorska laboratorija. Obavljao je funkciju ministra kulture.
Objavio je više pesničkih zbirki („Vetar zviždi“, „Prosto“, „Ti dolaziš“, „Lirika“ i drugih), antologija, letopisa, eseja i polemika iz istorije umetnosti i istorije kulture. Jedan je od bitnih pesnika poezije NOB.[2]
Biografija
Milorad Panić, rođen je u Glogovcu, u Mačvi, 27. januara 1912. godine. Gimnaziju je završio u Šapcu, a filozofski fakultet u Beogradu. Po diplomiranju, zaposlio se u „Politici”, gde se posvetio pisanju reportaža sa socijalnom problematikom.
Drugi svetski rat
Na početku nemačke okupacije bio je uz novinare koji su se zalagali za borbu protiv okupatora, pa je uhapšen i sproveden u logor na Banjici. Pustili su ga uz pismenu garanciju nekoliko uglednih građana, među kojima je bio i princ Đorđe Karađorđević.
Sredinom 1944. godine, kada je stvorena veća slobodna teritorija na jugu Srbije, Okružni komitet KPJ za Leskovac odlučio je da se formira štamparija u selu Ivanje. Među urednicima je bio i Milorad Panić - Surep.[3] U ovoj štampariji su umnožavani članci, leci, proglasi. Štampan je i »Glas«, list Narodnog fronta Srbije. Septembra 1944. godine, oslobođeno je Lebane, a svi radnici i štamparija prebačeni su u Lebane.[3] U septembru 1944. bio je i jedan od urednika lista Mladi borac, organa Ujedinjenog saveza antifašističke omladine Srbije.[4]
Period SFRJ
Posle rata bio je urednik Tanjuga, prvi sekretar Udruženje književnika Narodne Republike Srbije, osnivač Zavoda za zaštitu i naučno proučavanje spomenika kulture Srbije. U junu 1956. godine postavljen je za prvog sekretara Saveta za kulturu Srbije (ministra kulture) i na toj funkciji ostao tri godine. Bio je jedan od inicijatora osnivanja Moderne galerije (današnji Muzej savremene umetnosti). Kao direktor Zavoda za zaštitu i naučno proučavanje spomenika kulture Srbije pokrenuo je inicijativu da se uradi prvi popisi starih gradova, manastira, crkava, riznica, ikona, rukopisnih knjiga i drugih vrednosti.
Surep je bio i upravnik Narodne biblioteke Srbije.[5] Njegovim dolaskom na čelo ove ustanove počela je izgradnja nove zgrade Biblioteke,[6] koja je prethodno bila uništena tokom nemačkog bombardovanja Beograda u aprilu 1941. godine.