Marko Vinicije (Marcus Vinicius, cca. 5. pne. - 46) bio je rimski plemić i velikodostojnik iz doba Julijevsko-Klaudijevske dinastije.

Bio je sin konzula Publija Vinicija i unuk Marka Vinicija. Prvi put se spominje kao kvestor godine 20. Godine 30. je, pak, služio kao Rimski konzul|konzul zajedno sa Lucijem Kasijem Longinom. Historičar Velej Paterkul je upravo Viniciju posvetio svoje znamenito historijsko djelo.

Godine 33. ga je car Tiberije odredio za muža Julije Livile, najmlađe od Germanikovih kćeri. U doba Kaligule je 38-39. služio kao prokonzul Azije. Poslije je sudjelovao u zavjeri protiv Kaligule, a neposredno nakon njegovog ubistva 41. čak neko vrijeme pokušavao zauzeti carsko prijestolje. Novi car Klaudije mu, to, međutim, nije zamjerio, te ga je 43. pratio prilikom pohoda na Britaniju, a poslije pohoda je odlikovan sa ornamenta triumphalia'. 45. je služio nekoliko mjeseci služio kao konzul.

Vinicije je, međutim, godinu dana kasnije pao u nemilost carice Mesaline. Ona je Klaudija nagovorila da pogubi Vinicija. Usprkos tome mu je priređen pogreb sa državnim počastima.

Vinicijev fiktivni sin Marko se pojavljuje kao protagonist romana Quo vadis Henryka Sienkiewicza.