Manastir Dobrićevo ili manastir Vavedenja Bogorodice je manastir Srpske pravoslavne crkve i nalazi se u naselju Orah, opština Bileća.

Manastir Dobrićevo se nalazi sa lijeve strane magistralnog puta Bileća – Trebinje, oko 12 kilometara južno od Bileće, nedaleko od Bilećkog jezera, u selu Orah, a oko dvadesetak kilometara udaljen je od Trebinja. Podignut je na temeljima ranohrišćanske bazilike, prema manastirskom pečatu 1232. godine

Manastir je nastao prije XV stoljeća, tako da se njegov nastanak prema nekim saznanjima povezuje sa nemanjićkim periodom. U svojoj historiji manastir je gorio tri puta. Prvi put 1694. godine, drugi put za vrijeme Prvog Svjetskog rata i treći put za vrijeme Drugog svjetskog rata. Nekoliko puta je i pljačkan.

Prvobitno se manastir nalazio pokraj same rijeke Trebišnjice u selu Dobrićevo, a 1967. godine, prenesen je na sadašnju lokaciju. Prenošenje je izvršeno u okviru projekta spašavanja spomenika kulture i umjetnosti (Leusinium, stećci) iz potopljenog područja rijeke Trebišnjice.

Manastirski kompleks je ograđen kamenim zidom koji sa zapadne strane ima visinu od otprilike 3,30 m, a sa sjeverne, južne i istočne strane visinu od oko 2 m. Granice manastirske cjeline u prostornom smislu su definisane zapadnim ogradnim zidom dužine oko 22,50 m, koji spaja zgradu manastirskog konaka sa objektom «stare pušnice», te potezima manastirskih ogradnih zidova koji povezuju objekat «stare pušnice», obilazeći manastirsku crkvu sa sjeverne, istočne i južne strane, spajajući se sa zgradom konaka.

U centralnom dijelu kamenom ograđenog manastirskog prostora se nalazi manastirska crkva Vavedenja Bogorodice, a na udaljenosti od otprilike 7 m, njoj paralelno postavljena, nalazi se manja crkva Sv. Nikole sa Mistihalja, prebačena ovdje iz istih razloga. Zgrada novog konaka je sagrađena 1969.godine, nakon premještanja manastira. U manastirskom dvorištu, nalazi se grupa od pet grobova i čatrnja od kamena.

Najveću pažnju privlače čudotvorne mošti-ruka nepoznatog Svetitelja, okovana u pozlaćenu srebrnu narukvicu iz jednog komada, kao i freska Tajne Večere.

Proglašen je za nacionalni spomenik BiH ^[1]

• Liljana Ševo, Biblioteka Baština, Banja Luka, 2002. - Pravoslavne crkve i manastiri u Bosni i Hercegovini do 1978. Godine
• Zdravko Kajmaković, Prenos manastira Dobrićevo, «Naše starine» br. XI, Godišnjak Zavoda za zaštitu spomenika kulture SR Bosne i Hercegovine, Sarajevo, 67-87, 1967.
• Zdravko Kajmaković, Zidno slikarstvo u Bosni i Hercegovini, Sarajevo, 1971.

• Manastir Dobrićevo^{[mrtav link]}

Manastir Dobrićevo na Wikimedijinoj ostavi