Lucrécia Ester Paco (19. oktobar 1969) mozambička je glumica.
Biografija
Mladost
Lucrécia Paco rođena je 19. oktobra 1969. u Lourenço Marquesu (danas Maputo) u tadašnoj portugalskoj koloniji Mozambik. Odrasla je u gradskoj četvrti Bairro Aeroporto u blizini aerodroma u porodici s još devetoro braće i sestara. Rano se zainteresirala za ples i pjevanje uz tradicionalnu muziku.[1] Međutim, tokom portugalske kolonijalne uprave bilo je zabranjeno njegovanje lokalne tradicije, a Lukrecija je čak pretučena u školi zbog korištenja tradicionalnih jezika. Nakon sticanja nezavisnosti Mozambika 1975. godine osnovane su manje pozorišne i umetničke grupe u kojima je Paco nastupala, pevanjem, plesom i čitanjem poezije.[1]
Karijera
Lucrecia Paco je rođena i odrasla u kolonijalnom kontekstu, kada kulturni izrazi nisu bili dozvoljeni, a prakse poput govorenja bantu jezika, pevanja i plesa tradicionalnih zvukova bile su stvari koje portugalski kolonijalni gospodari nisu prihvatali. Starosedeoci su, međutim, uvek nalazili način da to urade. Godine 1975, kada je Mozambik postao slobodna zemlja, kultura je bila jedan od kanala koje je vlada koristila za širenje politike. Kao takve, oko 80-ih godina, formirali su brojne pozorišne grupe u kvartovima.[2]
Godine 1984. Paco je dobila ulogu u pozorišnom komadu Tchova. Počela je raditi u Pozorištu „Avenida” u Maputu, gdje je upoznala mnoge glumice, uključujući režiserku Manuelu Soeiro. Sa Soeiro i nekoliko drugih glumaca osnovala je 1986/1987. prvu profesionalnu mozambičku pozorišnu grupu Mutumbela Gogo. Mutumbela Gogo s pozorišnim komadom Nove Horas postala je 1989. prisutna u pozorišnim krugovima igrajući djela Mie Couto i Henninga Mankela.[1] U jednoj kritici njemački tjednik Die Welt označio je Paco kao „Mankellovu najdražu glumicu”.[3] Pozorišna grupa otad nastupa širom Mozambika. Paco je također glumila 2010. u prvoj mozambičkoj telenoveli Nineteens u produkciji nacionalnog javnog emitera. Seriju s ukupuno 38 epizoda napisao je Chico Amorim.[1]
Lukrecijini nedavni poduhvati uključuju ulogu nezaboravne „Blanš“, glavne uloge u produkciji Mutumbele Gogo „Tramvaj po imenu želja“, klasika američkog dramskog pisca Tenesija Vilijamsa, i „Mulher Asfalto“, njene sopstvene produkcije, monologa koja se bavi temom prostitucije. Adaptirano iz „Epilogue d'une Trottoir“, monologa koji je na francuskom napisao Alen Kamal Martiale sa Majota, „Mulher Asfalto“ je ambiciozan i hrabar projekat u kojem Lukrecija nastoji da da glas opresivnoj stvarnosti i dehumanizujućim iskustvima podzemlja prostitutke. Konačni rezultat je provokativna mešavina pozorišta, muzike i zvuka i projektovanih slika koje istražuju komercijalizaciju i narušavanje prostitutke kroz monolog koji Lukrecija eksplozivno iznosi u devet „poglavlja“.[4]
Medunarodna karijera
Paco je postala jedna od najpoznatijih mozambičkih glumica. Nastupa u pozorištu, filmovima i televizijskim serijama.[5][6] Sudjelovala je u međunarodnim koprodukcijama u Göteborgu, Grazu, Annecyju i na Réunionu.[7]
Privatni život
Paco je udata. Majka je troje djece.
Uloge
Televizija
Filmovi
Godina
|
Naslov
|
Uloga
|
2010.
|
Quero Ser uma Estrela
|
Žena[8]
|
2010.
|
Flores Silvestres
|
[9]
|
1998.
|
Nelio's Story
|
Maria[10]
|
1986.
|
O Vento Sopra do Norte
|
|
1984.
|
Maputo Mulher
|
|
Pozorište
Reference