Listopadna biljka, bjelogorica (ijek.) ili belogorica (ek.), svaka vrsta biljke koja gubi svoje listove pred nastupajući nepovoljni period, bez obzira da li se radi o zimi ili sušnom periodu, što zavisi od podneblja koje ta vrsta nastanjuje.

Listovi ovih biljaka menjaju boju iz zelene u najčešće žutu, crvenkastu ili mrku, što se dešava zbog povlačenja pigmenta hlorofila iz listova. U samoj lisnoj osnovi stvara se tkivo za odvajanje koje sprečava dalji dotok vode i korisnih supstanci u list, pa se on suši i otpada. Na tom mestu na stablu ostaje lisni ožiljak.^[1]

Zbacivanje lišća je višestruko značajno za biljke, jer one tada ne vrše proces transpiracije i na taj način ne gube vodu koju bi inače teško usvajale zbog fizičke ili fiziološke suše. Isto tako, tokom zime, lišće bi se smrzlo, a i grane sa lišćem bi trpjele veći pritisak snega. Postoji i pretpostavka da se na taj način biljke oslobađaju i štetnih produkata metabolizma koji su se nakupili u listu.^[1][2]

Listopadne biljke su npr. divlji kesten, breza, hrast, bukva, lipa, topola, platana i mnoge druge.