Leshej sa Lezba

Leshej (starogrčki: Λέσχευς) ili Lesho (Λέσχης) bio je polulegendarni starogrčki pesnik, kome se u antici ponekad pripisivalo autorstvo Male Ilijade, jedne od kikličkih epopeja.[1]

Prema Pausaniji, otac mu se zvao Eshilin, a on sam bio je iz gradića Pire na Lezbu, koji se nalazio blizu Mitilene,[2] pa se stoga Leshej ponekad naziva i Mitilenjaninom ili Lezbljaninom.[3] Prema tradiciji, vrhunac njegovog stvaralaštva padao je u vreme 18. olimpijade, tj. u period između 707. i 704. pne.,[3] no danas se uzima da je živeo u 7. veku pne.[4]

Mala Ilijada, koja se nije sačuvala, u četiri je pevanja obrađivala događaje koji su se desili nakon onih opisanih u Homerovoj Ilijadi te je počinjala sukobom Ajanta i Odiseja oko Ahilejevog oružja i završavala se, prema Proklu, unošenjem drvenog konja u Troju,[5] odnosno, prema Aristotelu, zauzećem grada.[6] Ta pesma, koja je počinjala stihom Ilij pevam i Dardaniju gde su lepi konji, u antici se pripisivala i drugim pesnicima: Homeru, Testoridu iz Fokeje, Kinetonu Spartancu i Diodoru iz Eritre.[7]

Izneta je i pretpostavka da Leshej nije nikada postojao i da su ga izmislili rodoljubivi Lezbljani u 4. veku pne. kao protivtežu jonskoj tvrdnji da je Malu Ilijadu napisao Testorid Fokejanin; u prilog toj pretpostavci ide činjenica da bi Helanik sa Lezbosa svakako spomenuo Leshejevo autorstvo te pesme da je ta tvrdnja imala ikakvog osnova.[8] Umesto toga, kako se navodi u jednoj sholiji uz Euripidove Trojanke (stih 821), Helanik je autorom Male Ilijade držao Kinetona Spartanca.[9]

Reference

  1. Hornblower & Spawforth 2003, s.v. Epic Cycle
  2. Pausanija, Opis Helade, X, 25, 5.
  3. 3,0 3,1 Ihne 1867, s.v. Lesches
  4. Zora Đorđević, komentar uz Pausanijin Opis Helade, X, 25, nap. 9, str. 467 (Matica srpska, Beograd, 1994).
  5. Fotije, Biblioteka, 239 (str. 348).
  6. Aristotel, Poetika, 1459b16.
  7. Đurić 1990, str. 116–117
  8. J. G. Frazer, Pausanias's Description of Greece, vol. 5, Cambridge University Press, 1898, str. 363.
  9. Sir Richard Claverhouse Jebb, Sophocles: The Plays and Fragments with Critical Notes, Commentary and Translation in English Prose, Cambridge University Press, 1932, str. xiii, nap. 1.

Literatura