Kalijum acesulfam
Kalijum acesulfam
|
|
|
IUPAC ime
|
|
kalijum 6-metil-2,2-diokso-2H-1,2λ6,3-oksatiazin-4-olat |
|
Drugi nazivi
|
Acesulfam K, Ace K
|
Identifikacija
|
CAS registarski broj
|
55589-62-3 Y
|
PubChem[1][2]
|
23683747
|
ChemSpider[3]
|
11262939 Y
|
UNII
|
23OV73Q5G9 Y
|
EINECS broj
|
259-715-3
|
ChEMBL[4]
|
CHEMBL1351474
|
Jmol-3D slike
|
Slika 1
|
|
[K+].C\C1=C\C(=O)NS(=O)(=O)O1 |
|
|
InChI=1S/C4H5NO4S.K/c1-3-2-4(6)5-10(7,8)9-3;/h2H,1H3,(H,5,6);/q;+1 Y Kod: WBZFUFAFFUEMEI-UHFFFAOYSA-N Y
InChI=1/C4H5NO4S.K/c1-3-2-4(6)5-10(7,8)9-3;/h2H,1H3,(H,5,6);/q;+1 Kod: WBZFUFAFFUEMEI-UHFFFAOYAZ |
|
Svojstva
|
Molekulska formula
|
C4H4KNO4S
|
Molarna masa
|
201,242
|
Agregatno stanje
|
beli kristalni prah
|
Gustina
|
1,81 g/cm3
|
Tačka topljenja
|
225 °C, 498 K, 437 °F
|
Rastvorljivost u vodi
|
270 g/L na 20 °C
|
Y (šta je ovo?)
(verifikuj)
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala
|
Infobox references
|
Kalijum acesulfam je bezkalorijski veštački zaslađivač. Takođe je poznat kao acesulfam K ili Ace K (K označava hemijski element za kalijum). U prodaji je pod imenima Sunett i Sweet One. U Evropskoj unije, on se vodi pod E brojem (kodom aditiva) E950.[5]
Ovo jedinjenje je slučajno otkrio 1967. nemački hemičar Karl Klaus u kompaniji Hoechst AG (sad Nutrinova).[6] Hemijska struktura, kalijum acesulfama je kalcijumova so 6-metil-1,2,3-oksatiazin-4(3H)-on 2,2-dioksida. On je beo kristalni prah sa molekulskom formulom C4H4KNO4S i molekulskom težinom od 201,24 g/mol.[7]
Reference
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519. edit
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846. edit
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594. edit
- ↑ „Natural Products Expo/SupplyExpo Ingredient Standards & Guidelines”. Penton Media, Inc. Arhivirano iz originala na datum 2009-09-09. Pristupljeno 23 Feb 2010.
- ↑ Clauss K., Jensen H. (1973). „Oxathiazinone Dioxides - A New Group of Sweetening Agents”. Angewandte Chemie International Edition 12 (11): 869–876. DOI:10.1002/anie.197308691.
- ↑ David J. Ager, David P. Pantaleone, Scott A. Henderson, Alan R. Katritzky, Indra Prakash, D. Eric Walters (1998). „Commercial, Synthetic Nonnutritive Sweeteners” (PDF). Angewandte Chemie International Edition 37 (13-24): 1802–1817. DOI:10.1002/(SICI)1521-3773(19980803)37:13/14<1802::AID-ANIE1802>3.0.CO;2-9. Arhivirano iz originala na datum 2008-09-10. Pristupljeno 2014-04-11.
Vanjske veze
|
|