Začetnik dinastije je bio Hasan al-Kalbi, koga je 948. za guvernera Sicilije imenovan od strane fatimidskih kalifa sa sjedištem u Ifrikije (današnji Tunis). Emiri su postepeno sticali sve više autonomije u odnosu na centralnu vlast, pogotovo kada su Fatimidi sjedište svoje države premjestili u Egipat. Prvih decenija su uspješno vladali, tek čak izvodili napade na južnu Italiju, pri čemu je postignuta velika pobjeda nad njemačkim i kršćanskim snagama u bitci kod Capo Colonne 982. Međutim, pod Jusofom al-Kalbijem je došlo do početka slabljenja dinastije, koja je našla suparnike u dinastiji Zirida iz Afrike. U 11. vijeku se emirat našao rastrzan između više frakcija, od kojih su neke čak uživale podršku kršćanskog Bizanta. Dinastija je izumrla sa Hasanom al-Samsamom 1053. U to vrijeme je emirat bio razbijen na više državica, što su uskoro iskoristili Normani pod Rogerom I i 1061. zauzeli Siciliju.
