Juvenko

Gaj Vetije Akvilin Juvenko (latinski: Gaius Vettius Aquilinus Iuvencus, 4. vek n.e.) bio je hrišćanski latinski pesnik, koji je delovao u vreme vladavine Konstantina Velikog. Rođen je u Hispaniji, u porodici plemenitog porekla, a kasnije je postao prezbiter. Ovi su podaci, koje donosi Jeronim, sve što je danas poznato o Juvenku.[1]

Delo

Glavno je Juvenkovo delo biblijski ep, pisan u vergilijevskom ruhu i sastavljen od 3,311 heksametra, pod naslovom Četiri jevanđelja (Evangeliorum libri quattuor), koji je objavljen oko 300. godine predstavlja stihovanu povest Hristovog života prema podacima iz jevanđelja.[2][3] Za polaznu tačku uzeo je pesnik Jevanđelje po Mateju, a pojedine podatke preuzima, prema potrebi, iz ostala tri jevanđelja i razmešta ih na odgovarajuća mesta, pa tako celo delo predstavlja harmoničnu celinu. Ovaj Juvenkov spev hvali čitav niz kasnijih pisaca, od Jeronima pa sve do Petrarke, a imao je uticaja i na pesnike karolinške renesanse,[4] verovatno više zahvaljujući njegovoj sadržini nego obliku u kojem je ona izložena. Jezik i stih su mu uglavnom čisti i odaju Vergilijev uticaj, ali primećuju se i povremena odstupanja od klasične prozodije i klasičnih jezičkih obrazaca.[1] Najveća je vrednost ovoga dela u tome što je Juvenko duh, a često i reč Svetog pisma preneo u stihove i stvorio prvi značajniji biblijski ep.[2]

Juvenko je i jedan od ranohrišćanskih pisaca kojima se pripusuje Knjiga o Postanju (Liber in Genesim) od 1.541 heksametra, čiji je cilj, kako se čini, bio popularizacija proučavanja Starog zaveta i koji po tematici i načinu njenog izlaganja dosta nalikuje epu Četiri jevanđelja.[1]

Reference

  1. 1,0 1,1 1,2 Ramsay 1867, s.v. Juvencus Vettius Aquilinus
  2. 2,0 2,1 Budimir & Flašar 1991, str. 628
  3. Brooke 2003, str. 791
  4. Buckwald, Hohlweg & Prinz 1984, str. 231

Literatura

Vanjske veze