Za vrijeme Borbe za nezavisnost Latinske Amerike bio je komandant španskih lojalističkih trupa u peruanskoj luci Callao. Nakon Bitke kod Ayacucha i kapitulacije španske vojske u Peruu, odbio je prihvatiti predaju te je pružao otpor južnoameričkim snagama iz utvrde Real Felipe, koja se bila posljednje lojalističko uporište u Južnoj Americi. Na kraju je prisiljen kapitulirati 1826. godine, a po povratku u Španiju je stako brojne počasti i plemićku titulu. Godine 1829. je osnovao paravojnu formaciju Carabinerosa.
Za vrijeme Prvog karlističkog rata je ostao odan vladi regentice Marije Christine, a sa vremenom se priključio i Naprednoj stranci. Premijerom je postao pod regentsvom popularnog generala Baldomera Espartera prema kome je iskazivao neprijateljstvo. Bio je aktivan u masonskom pokretu i vodio vodeću špansku ložu od 1837. do 1851. godine.
.jpg)
