Idžtihad (arapski: اجتهاد ʼijtihād) je donošenje odluka u islamskom pravu (šerijat) ličnim naporom (džihad), nezavisno od bilo koje škole (mezheb) i sudske prakse (fikh).[1]
Etimologija
Riječ idžtihad u arapskom jeziku izvedenica je glagola džehede - jedžhedu - džehdun koji se, između ostalih, koristi u slijedećim značenjima: nastojati, truditi se, naprezati se, zalagati se.[2]
Razvoj pojma
El-Kadi el-Bejdavi definira idžtihad kao ulaganje napora u spoznaji šerijatsko-pravnih normi, a Ebu Hamid el-Gazali kao ulaganje napora od strane mudžtehida radi dosezanja znanja o šerijatskim propisima. Potpuni idžtihad se sastoji od ulaganja napora radi dosezanja znanja u toj mjeri da mudžtehid ne osjeća mogućnost ulaganja većeg napora.[3]
Izvori
- ↑ Hans Wehr Dictionary of Modern Written Arabic edited by J.M. Cowan, 3rd edition, 1976. p. 143
- ↑ Teufik Muftić, Arapsko-bosanski rječnik, El-Kalem, Sarajevo, 1997, str. 245.
- ↑ [www.fin.ba/nastavna-sredstva/tekstovi?download=35%3Akolektivni-idtihad-nedim-begovi KOLEKTIVNI IDŽTIHAD - Nedim Begović]
Vanjske veze