Grofovija Champagne (latinski: Comitatus Campaniensis, starofrancuski: Conté de Champaigne je nekadašnji grofovija koja je postojala od početka
11. vijeka do 1316.
Historija i karakteristike
Champagna danas poznata po šampanjcu za srednjeg vijeka bila je jedna od najvećih francuskih grofovija
koje se protezala se od vrata Pariza do Ardena. Historija te grofovije seže do 1019. i grofa Thibauda I od Bloisa koji je ostavio u nasljedstvo
tu grofoviju svojoj kćeri Emmi od Bloisa.[1]
Sin Thibauda III Étienne bio je jedan od vođa Prvog križarskog rata (1096. - 1099.)
Grofovi od Champagne, bili su i grofovi Bloisa, Chartresa i Briea, toliko moćni da su se često suprostavljali i svojim vladarima.
Tako je Thibaud IV zaratio sa kraljem Louisom VII. Zbog tog mu je kralj napao grofoviju i spalio grad Vitry-en-Perthois.[1]
Thibaut I od Navarre znan i kao Thibaut IV od Champagne (rođen 1201.), postao je 1234. nasljednim pravom i kralj pirinejske Kraljevine Navare. Odgojen na kraljevsko dvoru postao je znani trubadur i vjerni pratioc kralja Louisa VIIII kog je 1226. pratio u Katarskom križarskom ratu.[1]
Grofovija Champagne postala je domena francuskih kraljeva 1284., kad se unuka Thibauta I od Navarre Jeanne od Navarrre udala za kralja Philippea IV.
Grofovija je službeno prestajala postojati 1316., kad je na tronj stupio Philippe V, sin Philippea IV.[1]
Izvori
Vanjske veze