Geršom ben Juda, (cca. 960 - 1028/1040?), poznat i kao Rabbeinu Gershom (hebrejski: רבנו גרשום, "Naš učitelj Gershom"), među proučavateljima judaizma poznat i pod tizilom Rabbeinu Gershom Me'Or Hagolah ("Naš učitelj Gershom svjetlost prognanih"), bio je znameniti jevrejski Talmudist i halahist koji je živio u srednjovjekovnoj Njemačkoj.
Rashi od Troyesa (u. 1105) je manje od vijek od Gershomove smrti rekao da su [1] "svi pripadnici aškenazijske dijaspore njegovi učenici." Početkom 14. vijeka je Asher ben Jehiel napisao[2] da su spisi Rabbeinu Gershoma "toliko utemeljeni da su mnogli biti dovedeni sa Sinajske gore."
Najpoznatiji je po sinodu održanom oko 1000. godine, na kome je doneseno nekoliko važnih odluka - zabrana poligamije među Jevrejima; zabrana razvodga kada se tome protivi supruga; ublažavanje kazni za Jevreje koji su se pokrstili ili apostate postali pod prisilom, odnosno zabrana čitanja tuđe pošte.
Izvori
- ↑ Responsa 70
- ↑ Responsa 43:8
Literatura
- Allgemeine Deutsche Biographie, vol. ix., Leipzig, 1879
- Chaim Azulai, Shem ha-Gedolim
- Bloch and Lévy, Histoire de la Littérature Juive, p. 310
- Histoire littéraire de la France, xiii. 2 et seq.
- Heinrich Grätz, Gesch. v. 405-407
- Leopold Zunz, Literaturgesch. pp. 238–239
- Eliakim Carmoly, La France Israélite, pp. 13–21
- Henri Gross, Gallia Judaica, pp. 299 et seq.
- Rosenthal, in Jubelschrift zum Siebzigsten Geburtstag des Dr. Israel Hildesheimer. Berlin, 1890; pp. 37 et seq.
Vanjske veze