Španska falanga za okupljanje nacionalističke sindikalističke ofanzive (šp.Falange Española de las Juntas de Ofensiva Nacional Sindicalista), poznatija pod imenom Falanga bila je desničarska politička partija koju je 1933. godine osnovao Hose Antonio Primo de Rivera tokom postojanja Španske republike. Za razliku od ostalih partija desne orijentacije u Španiji, Falanga se temeljila na republikanizmu, modernizmu i avangardizmu, odnosno u duhu ranog italijanskog fašizma.
Po izbijanju Španskog građanskog rata 1936. godine, članovi Falange pridružili su se nacionalistima na čelu s Fransiskom Frankom. Njen osnivač, Primo de Rivera, osuđen je na smrt od španske republikanske vlade nakon gubitka imuniteta u parlamentu, te je tako postao mučenik falangističkog pokreta. Tokom rata, 60 % predratnog članstva Falange izgubilo je život.[1] Od 1938. sve sindikalne organizacije stavljene su pod upravu Falange.
Nakon kraja građanskog rata, Franko je Falangi dao ulogu partije koja razvija i neguje novu vladajuću ideologiju. Do 1942. broj članova partije narastao je do 932.000.[2] Kako se Drugi svetski rat približavao kraju i postajalo očigledno da će Sile Osovine izgubiti, Franko i ideolozi partije počeli su da se udaljavaju od evropskog fašizma i započeli s izgradnjom nove ideologije „španskog katoličkog autoritarijanizma“, iako su u osnovama ideje fašizma zadržane (jedino je izbačena revolucionarna preobrazba društva).[3][4][5][6][7] Takođe, od 1943. se Falanga počela opisivati kao pokret, a ne kao partija.[8]
Kako je Španija, zahvaljujući dobrim odnosima s SAD-om, ekonomski napredovala i stasala nova generacija tehnokrata, članstvo Falange je sve više opadalo. Nakon smrti Franka 1975. godine, Falanga se raspala na nekoliko manjih partija koje deluju još i danas, ali im je popularnost neznatna.
