Koordinate: 43° 54′ 49" SGŠ, 20° 28′ 15" IGD
Donja Trepča je naselje u Srbiji u opštini Čačak u Moravičkom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 1018 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 1128 stanovnika). Prvi put se pominje u petnaestom veku.
Geografski položaj
Donja Trepča se nalazi na severnom delu opštine Čačak, udaljena od grada 14 kilometara, na prelazu iz doline Zapadne Morave u brežuljkasto-brdske predele Šumadije. Selo se nalazi na nadmorskoj visini od 200 do 500 metara. Donja Trepča je selo raštrkanog tipa, podeljeno na zaseoke potocima i rečicom Banjom. Zaseoci tradicionalno nose imena većih familija koje u njima žive: Paunovići, Dobrosavljevići, Uroševići, Karapavlovići, Nikolići i Bojovići. Osim njih, veći zaseoci su Orlovak (na brdu Orlovaku, prema selu Mojsinju) i Poljane.
U neposrednoj blizini se nalazi selo Gornja Trepča, poznato po prirodnom lečilištu Banja Trepča. Gornja i Donja Trepča su nekada bili jedno selo.
Stanovništvo
Prema popisu iz 1991. godine, Donja Trepča je imala 1118 stanovnika i 306 domaćinstava. Stanovništvo se nakon Drugog svetskog rata smanjuje. Nakon 1991. godine, ratovi na području bivše Jugoslavije doveli su u ovo selo izbeglice iz raznih krajeva bivše zemlje. Većina je u Donjoj Trepči ostala privremeno, ali su se neki od njih i trajno nastanili u selu.
Današnje stanovništvo Trepče ("Trepčanci") se naseljavalo nakon seoba u 17. i 18. veku, iz brdskih i planinskih krajeva. Smatra se da je većina stanovnika doselila iz područja Starog Rasa i Sjenice, a da potiče iz Crne Gore i Hercegovine.
Istorija
Iz Knjige Vladimira Tošića "Mrčajevci i okolina“ izdate 1978. godine strana 113 i 114. „Selo Trepča je, kako se pretpostavlja, u ranom srednjem veku bilo samo jedno selo i pod jednim nazivom Trepča. Naselje je bilo podvojeno: jedno u donjem kraju a u istočno-južnoj strani prema Mojsinju, a drugo naselje u gornjem kraju ispod kose „Lipara“, a prema današnjoj banji, gde su prilikom nekog kopanja nađeni u zemlji ostaci od naselja, a koji se danas čuvaju u Narodnom muzeju u Čačku. Isto selo bilo je u velikom razbacanom prostoru po padinama rudničko-planinskih ogranaka. To je, kako se pretpostavlja, i dovelo do podele i to u prvoj polovini 16. veka, na dva dela: Gornju i Donju Trepču. Sela se pod tim nazivima u turskim analima prvi put pominju 1530. godine. Tako je nazvano, po nekim srednjovekovnim stanovnicima koji su dosli iz Crne Gore (od plemena Trepčana) i dali selu svoje ime. O podeli istog sela slaže se i stogodišnjak Vojin Jevtović iz Donje Trepče. Oba ova Trepčanska sela, kako se može pretpostaviti, sa naseljem slovenske narodnosti počeli su u ranom srednjem veku, još pre primanja hrišćanstva, pa su posle iz nekih razloga opustela, te se zbog tog u prvoj polovini 13. veka ne pominju, jer da su ma koja od njih dva postojala, ona bi se svakako rečenom poveljom pomenula (pošto je već pomenuta župa Morava). Teritorija pomenutih sela bila je u sastavu više pomenute župe i naselje u ranom srednjem veku je postojalo, o čemu, pored napred rečenog, svedoče i njihova kultna mesta ostala iz vremena primanja hrišćanstva."
Prema knjizi Milovana Minje Uroševića „Škola u Donjoj Trepči 1897-1997“, pp. 5:
Najstariji pisani podatak potiče iz 1476. godine, kada je ovaj kraj pripadao smederevskom sandžaku. U turskim defterima – katastarskim popisima kuća i stanovništva pominje se Trepča kao jedno naselje sa 21 tabijom i 32 domaćinstva. Sledeće pominjanje potiče iz 1530. godine kada su razdvojene Donja i Gornja Trepča... Za Donju Trepču, u istom kadiluku, navodi se: Selo Donja Trepča imalo je 1530. godine 30 kuća i isto toliko domaćina, 5 neoženjenih i 4 baštine, a plaćalo je spahiji 4608 akči feudalnih daća...
Iz ovih podataka možemo zaključiti da su u srednjem veku obe Trepče bile naseljene (iako retko) te da ih je naseljavao srpski seoski živalj koji je pod turskom spahiji plaćao feudalne poreze. Međutim, potomaka ovih starosedelaca skoro da nema više u Trepči. Posle seobe Srba krajem 17. veka i u prvoj polovini 18. veka, sela u zapadnom Pomoravlju su opustela, a potomci odseljenika žive danas u Vojvodini, Mađarskoj ili čak Rusiji. Od sredine 18. veka čačanski kraj naseljavaju doseljenici iz crnogorskih Brda, iz Hercegovine, okoline Sjenice, istočne Bosne, ili sa juga. Ovaj proces pomeranja stanovništva traje do danas, a izazvan je ratovima i ekonomskim razlozima. Proces je veoma bolan, traje vekovima i ispunjen je dramatičnim pojedinačnim i kolektivnim sudbinama...
Znameniti Trepčanci
Prema Radomiru M. Iliću, „O ljubićskim selima – Antropogeografska proučavanja“ (Srpski etnografski zbornik, Srpska kraljevska akademija 1903), baba Višnja, majka knjaza Miloša Obrenovića je rođena u ovom selu, u zaseoku Orlovak.
Selo Donja Trepča dalo je i dvojicu generala: Sredoja Urošević (1917-2007), komandanta Druge proleterske brigade tokom Drugog svetskog rata, kao i nosioca brojnih partijskih dužnosti u posleratnom periodu, i general-majora Milivoja Bojovića (1951), ađutanta Slobodana Miloševića, kao i komandanta Gardijske brigade, te Užičkog korpusa Vojske Jugoslavije, koji je penzionisan 2003. godine.
Takođe, ljudi koji su ostavili dubok trag na lokalnom planu, a potiču iz Donje Trepče, su:
Sport
Demografija
U naselju Donja Trepča živi 843 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 44,0 godina (42,3 kod muškaraca i 45,7 kod žena). U naselju ima 328 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,10.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
- Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
|
|
Stanovništvo prema polu i starosti [2]
|
|
m |
|
|
ž |
? |
4 |
|
|
4 |
80 |
12 |
|
|
23 |
75-79 |
26 |
|
|
45 |
70-74 |
37 |
|
|
36 |
65-69 |
28 |
|
|
45 |
60-64 |
25 |
|
|
27 |
55-59 |
23 |
|
|
27 |
50-54 |
30 |
|
|
25 |
45-49 |
53 |
|
|
39 |
40-44 |
39 |
|
|
38 |
35-39 |
28 |
|
|
32 |
30-34 |
34 |
|
|
26 |
25-29 |
29 |
|
|
26 |
20-24 |
29 |
|
|
25 |
15-19 |
28 |
|
|
30 |
10-14 |
30 |
|
|
24 |
5-9 |
24 |
|
|
23 |
0-4 |
21 |
|
|
23 |
prosek |
42.3 |
|
|
45.7 |
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.
Godina popisa
|
1948.
|
1953.
|
1961.
|
1971.
|
1981.
|
1991.
|
2002.
|
Broj domaćinstava
|
306
|
341
|
368
|
347
|
354
|
350
|
328
|
|
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.
Broj članova
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10 i više
|
Prosečan broj članova
|
Broj domaćinstava
|
82
|
76
|
41
|
47
|
39
|
29
|
11
|
-
|
3
|
-
|
3.10
|
|
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.
Godina popisa
|
1948.
|
1953.
|
1961.
|
1971.
|
1981.
|
1991.
|
2002.
|
Broj domaćinstava
|
425
|
118
|
267
|
28
|
10
|
2
|
448
|
|
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.
Broj članova
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10 i više
|
Prosečan broj članova
|
Broj domaćinstava
|
69
|
270
|
99
|
7
|
3
|
|
|
|
|
|
|
|
Stanovništvo prema delatnosti koju obavlja
Pol
|
Ukupno
|
Poljoprivreda, lov i šumarstvo
|
Ribarstvo
|
Vađenje rude i kamena
|
Prerađivačka industrija
|
Proizvodnja i snabdevanje...
|
Građevinarstvo
|
Trgovina
|
Hoteli i restorani
|
Saobraćaj, skladištenje i veze
|
Muški
|
233
|
111
|
-
|
1
|
50
|
1
|
15
|
15
|
1
|
19
|
Ženski
|
119
|
59
|
-
|
-
|
21
|
-
|
2
|
11
|
1
|
4
|
Oba
|
352
|
170
|
-
|
1
|
71
|
1
|
17
|
26
|
2
|
23
|
Pol
|
Finansijsko posredovanje
|
Nekretnine
|
Državna uprava i odbrana
|
Obrazovanje
|
Zdravstveni i socijalni rad
|
Ostale uslužne aktivnosti
|
Privatna domaćinstva
|
Eksteritorijalne organizacije i tela
|
Nepoznato
|
Muški
|
-
|
2
|
8
|
2
|
5
|
2
|
-
|
-
|
1
|
Ženski
|
1
|
1
|
1
|
6
|
8
|
2
|
-
|
-
|
2
|
Oba
|
1
|
3
|
9
|
8
|
13
|
4
|
-
|
-
|
3
|
Reference
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
Vanjske veze