Bitka kod La Châtaigneraiea (1793)
- Ne treba izjednačavati sa Bitka kod La Châtaigneraiea (jul 1794).
Prva bitka kod La Châtaigneraiea se odigrala 13. maja 1793. godine na zapadu Francuske za vrijeme Rata u Vendéeu između vandejskih kontrarevolucionarnih pobunjenika na jednoj, i snaga republikanske vlade na drugoj strani. Do nje je došlo nekoliko dana nakon što pobunjenici zauzeli grad Thouars; nakon toga su pobunjenički vođe održali ratno vijeće na kojem je odlučeno da se napadne grad Fontenay-le-Comte i uništi republikanska divizija pod vodstvom generala Beaufrancheta d’Ayata koja je prijetila pobunjeničkim područjimna na jugu. Pobunjenički vođa Charles de Bonchamps je, međutim, sa svojim pristašama krenuo prema republikanskom uporištu Angersu u nastojanju da zaštiti pobunjenička područja u Anjouu[3]. Na odluku vijeća je također uticala bojazan da pobunjeničkoj grupi François de Charettea prijeti uništenje, iako je, prema navodima republikanskog genrala Leigonyera, njegova vojska sa sjedištem u Saumuru tada bila nesposobna za veće ofenzivne operacije[1]. Iako je pobunjenička vojska izgubila dio ljudstva, koje nije htjelo napustiti rodni Anjou,i dalje je bila izuzetno brojna te je 9. maja bez borbe zauzela mjesto Parthenay, a potom republikanskog generala Sandoza natjerala da se sa svojih 2000[3]-3000 ljudi [1] povuče prema Saint-Maixentu[3]. Pobunjenici, čije su snage brojkale između 12000 i 15000 ljudi[2],[3] su potom 13. maja napali mjesto La Châtaigneraie koje je branilo oko 3000 republikanskih vojnika [2][1][3][4] pod generalom Chalbosom; dio ljudstva je činio tradicionalna puikovnija Armagnac nekadašnje kraljevske vojske, ali su većinu činili relativno neiskusni i slabo obučeni pripadnici Nacionalne garde[1]. Bitka kod La Châtaigneraiea je također bila jedna od rijetkih prilika gdje su pobunjenici imali prednost u artiljeriji, odnosno 8 vlastitih nasuprot 3 republikanska topa [2]. Pobunjenici su mjesto napali iz tri kolone; Chalbos je već nakon sat borbe shvatio da protiv pobunjenika nema šanse, te je naredio povlačenje prema Saint-Pierre-du-Cheminu i Mouilleronu[2],[1]. Republikanci su se povukli u relativno discipliniranom poretku te zauzeli položaj kod Fontenay-le-Comtea[3],[2]. Nakon što je La Châtaigneraie osvojen, pobunjenike je, nakon što su ugledali giljotinu obuzeo bijes, te su počeli ubijati zarobljenike odnosno građane odane Republici; masakr su relativno brzo uspjeli zaustaviti njihovi zapovjednici, ali ne i pljačku grada koja je trajala dva dana[3].
Izvori
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Émile Gabory, Les Guerres de Vendée, p. 161.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Jean Julien Michel Savary, Guerre des Vendéens et des chouans, par un officier supérieur de l'armée de Vendée (1824-1827), t. I, p. 220.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Yves Gras, La Guerre de Vendée, p. 43-44.
- ↑ Jean Tabeur, Paris contre la Province, les guerres de l'Ouest, p. 83.
Literatura
- Jean Julien Michel Savary (1824). Guerres des Vendéens et des Chouans contre la République. Savary. , p. 220. tekst na Google Books.
- Émile Gabory (2009). Les Guerres de Vendée. Robert Laffont. Gabory. , p. 161.
- Yves Gras (1994). La Guerre de Vendée (1793-1796). Economica. Gras. , p.43-44
- Jean Tabeur (2008). Paris contre la Province, les guerres de l'Ouest. Economica. Tabeur. , p. 83.
|
|