![]()
Za ostala značenja, vidi Ahab (razvrstavanje).
Ahab ili Ahav (Ach'av ili hebrejski: אַחְאָב, moderni: Aḥʼav tiberijski: ʼAḥăʼāḇ, ʼAḫʼāḇ ; "Brat oca") bio je kralj Izraela i sin i nasljednik Omrija (1 Kraljevi 16:29-34). William F. Albright je njegovu vladavinu datirao u period 869. pne.-850. pne., dok E. R. Thiele nudi datume 874. pne.-853. pne.
Ahab se oženio za Jezabelu, kći kralja Ithobaala od Tira, a taj savez je donio veliko bogatstvo, kao i raskoš u kraljevsku palaču. Biblijski izvori spominju kako je sagradio palaču od bjelokosti (1 Kraljevi 22:39; Amos 3:15), i osnovao nove gradove.
Usprkos materijalnog prosperiteta, koji se mogao usporediti s vladavinom Solomona jedan vijek prije, Ahabovu vladavinu je zasjenio vjerski sukob izazvan međuvjerskim brakom. Dok je Ahab štovao YHWH, što sugeriraju imena njegove djece (1 Kraljevi 22:5ff), supruga je nastavila štovati Melkarta (tirsko Ba'al), a u počast njoj Ahab je sagradio Baalov hram u Samariji. To je izazvalo bijes židovskih proroka i svećenika koji su namjeravali očistiti štovanje Boga. (V. Elija)
Za vrijeme Ahabove vladavine, Moab, osvojen od strane njegovog oca, ostao je pod Izraelom; Juda, s čijim je kraljem Jehoshaphatom, Ahab bio vezan političkim brakom, bila je najvjerojatnije vazal; jedino je s aramskim Damaskom bio u lošim odnosima.
Ahab se spominje u asirskim dokumentima spominje kao sudionik velike konfederacije koja se suprotstavila Shalmaneseru III u velikoj bitci kod Qarqara 853. pne.
Biblijski izvori navode kako je Ahab zajedno s Jehoshaphatom krenuo istočno od rijeke Jordan kako bi osvojio Ramoth-Gilead. Na tom pohodu je poginuo. Naslijedili su ga sinovi Ahazija i Jehoram.
vanjski linkovi
