Za ostala značenja, vidi Abant (mitologija).

Abant (starogrčki: Ἄβας) bio je, u grčkoj mitologiji, sin Linkeja, pripadnika argivske kraljevske dinastije, i Hipermnestre, poslednje od Danaidâ, kćerki Danajevih. Abant je vladao Argom kao njegov dvanaesti kralj.^[1] Njegovo ime verovatno je izvedeno od semitske reči koja znači "otac". Terminom "Abantijadi" (Ἀβαντιάδης) generalno su se označavali potomci Abantovi, ali se on naročito koristio za Perseja, praunuka Abantovog,^[2] i Akrisija, sina Abantovog.^[3] Žene koje su potekle od Abantova, na primer Danaja, zvale su se Abantijade.

Abant je, prema mitu, bio veliki ratnik i osnovao je grad Abu u Fokidi,^[4] u kome se nalazilo legendarno proročište Apolona Abajskog, a spominje se i kao osvajač Eubeje^[4] i osnivač Pelaškog Arga u Tesaliji.^[5] Kad je svom ocu, Linkeju, doneo vest o Danajevoj smrti, dobio je na dar dedin štit, koji je bio posvećen Heri.^[1] Kad su nakon Abantove smrti neprijatelji jurišali na Arg, jedan mladić izneo je Abantov štit, čija se snaga pokazala tako jakom, da su se neprijatelji uplašili i pobegli; kasnije je Eneja postavio taj štit na vrata Apolonovog hrama u Akciju.^[6]

Abant se oženio Okalejom (ili, prema drugim izvoru, Aglajom), koja mu je rodila blizance Akrisija (dedu Persejevog) i Preta.^[7][8] Imao je i kćerku Idomenu, a spominje se i njegov vanbračni sin Lirk, eponimni heroj oblasti Lirkeje na Peloponezu.^[9]

• Schmitz, Leonhard (1867), „Abas (2)”, Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston, pp. 8 
• Srejović, Dragoslav; Cermanović-Kuzmanović, Aleksandrina (1989). Rečnik grčke i rimske mitologije. Beograd: Srpska književna zadruga.