Šerif (islam)

Šerif ili šarif (arapski: شريف, šarīf, što znači plemeniti ili visokorođeni) je arapska počasna titula, ograničena nakon rađanja islama na pripadnike Muhamedovog hašimskog klana.[1]

Karakteristike

Titula se naročito odnosi na potomke Muhamedovih stričeva Abasa i Abu Taliba, kao i za Abu Talibovog sina Alija i žene mu Fatime bint Asad.[1]

U Hidžazu (zapadna obala Arabije), titula šarifa je ograničena na potomke Ḥasana, najstarijeg sina Alija i Muhamedove kćeri Fatime.[1]

Orginalno šerifi su bili starješine uglednih porodica u nekom gradu. Kasnije se tako počelo titulirati i poluautonomne vladare Meke i Medine, naročito kad su ti gradovi bili pod suverenitetom Bagdada ili Kaira.[1]

Nakon formiranja osmanske vladavine u Arabiji, Osmanlije su nastavili uvažavati šerife kao emire Meke i Medine.[2]

Izvori

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Sharif, Arabic title” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 27. 2. 2020. 
  2. ↑ „šèrīf” (hrvatski). Znanje (Hrvatski jezični portal). Pristupljeno 27. 2. 2020. 

Vanjske veze