Jaskinię stanowi duża sala o pochyłym dnie zaczynająca się w obszernym otworze wejściowym. Odchodzi z niej idący stromo do góry krótki korytarzyk[2].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany w głębi są wilgotne, rośną na nich przeważnie porosty, które przy otworze wejściowym mają żółty kolor. Stąd nazwa jaskini[2].
Historia odkryć
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Pierwszą wzmiankę o niej opublikował Z. Wójcik w 1966 roku pod nazwą Jaskinia Żółta[2].
Przypisy
↑Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].