Żabi Kapucyn

Żabi Kapucyn (niem. Froschkapuziner, słow. Żabí kapucín, węg. Békás-Kapucinus[1], 2138 m) – wybitna turnia w południowo-zachodniej grani Żabiego Mnicha w polskich Tatrach Wysokich. Nazwa pochodzi od tego, że znajduje się w Żabiej Grani i swoim kształtem przypomina kapucyna. Żabi Kapucyn jest kształtem podobny do Żabiego Mnicha, i jeszcze niedawno uważany był za jego drugi szczyt. Duża popularność wśród taterników spowodowała, że awansował do samodzielnego obiektu[2].

Żabi Kapucyn oddzielony jest od Żabiego Mnicha ostro wciętą i głęboką Żabią Szczerbą (ok. 2111 m). Na południowy wschód jego filar opada na Przełączkę pod Żabią Lalką (ok. 2080 m), oddzielająca go od Żabiej Lalki. Ma dwie ściany. Ściana południowo-wschodnia opada do Wyżniego Białczańskiego Żlebu. Ściana północno-zachodnia o wysokości około 170 m opada na Białczański Upłaz i Lalkowy Zachód i jest jedną z najbardziej popularnych ścian wspinaczkowych w rejonie Morskiego Oka. Jej charakterystyczną cechą jest występowanie sześciu głębokich zacięć: Zacięcie Ustupskiego, Zacięcie Onyszkiewicza, Zacięcie Czecha, Zacięcie Malczyka, Zacięcie Wilczkowskiego, Zacięcie Chrobaka[2].

Pierwsze wejście: Janusz Chmielowski, Adam Kroebl, Adam Staniszewski i przewodnik Józef Gąsienica Tomków 18 sierpnia 1907 r.. Pierwsze zdobycie szczytu zimą należy do Jana Kazimierza Dorawskiego, Kazimierza Piotrowskiego i Adama Sokołowskiego (6 kwietnia 1925 r.)[3].

Drogi wspinaczkowe

  • Ściana południowo-wschodnia:
  1. Prawym filarkiem południowo-wschodniej ściany; V-, 1 godz.
  2. Środkową częścią ściany; IV, 1 godz.
  3. Lewym filarkiem ściany; V-, 1 godz.
  4. Południowo-zachodnią granią, z przełączki pod Żabią Lalką; II, jedno miejsce IV, wariant V, 1 godz.
  • Ściana północno-zachodnia:
  1. Droga Janowskiego (prawym skrajem ściany); V+, 2 godz.
  2. Droga Onyszkiewicza (prawą częścią ściany); V+, 2 godz.
  3. Droga Czecha i Ustupskiego; V, 2 godz.
  4. Droga Malczyka; V+, 3 godz.
  5. Faszyści; V+, 3 godz.
  6. Ruda; VI-, 4 godz.
  7. Droga Wilczkowskiego; VI-, 2 godz.
  8. Droga Chrobaka; VI, 2 godz.
  9. Wizje śmierci; VI+, 3 godz.
  10. Fantazja; VII-, 3 godz.
  11. Aligator; VI, 2 godz.
  12. Lewym filarem, V, 2 godz.[2]

Przypisy

  1. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.
  3. ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, t. 7, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.
Południowo-zachodnia grań Żabiego Mnicha