Przyjmuje się datowanie początku historii świątyni na IV wiek, na okres panowania w Kotlinie Katmandu dynastii Liććhawich. Założycielem mógł być król Haridattawarma panujący w I wieku. W 1702 r. po pożarze, miała miejsce istotna przebudowa.
Znamienne są: inskrypcja z 464 roku króla Manadewy I[2] oraz filar z orłem Garudą.
Patron
Centralną postacią w głównej świątyni jest Garuda Narayan[3]: bóg Narajana-Wisznu zasiadający na swojej wahanie, czyli orle o imieniu Garuda.
Obiekty kultu
Głównej świątyni towarzyszą pomniejsze budowle oraz rzeźby:
Świątynia znajduje się na wzgórzu Doladri (1670 m n.p.m.[5]), na północ od Bhaktapuru. Odległość 12 km od Kathmandu można pokonać komunikacją publiczną i wejść na dziedziniec od strony zachodniej. Użytkowane są jeszcze wejścia od strony północnej i wschodniej.