Śląska Izba Lekarska – okręgowa organizacja Naczelnej Izby Lekarskiej (NIL) z siedzibą w Katowicach. Obecnie do izby należy ponad szesnaście i pół tysiąca lekarzy i lekarzy dentystów, którzy wykonują swój zawód na obszarze zbliżonym do terenu dawnego województwa katowickiego, dzięki czemu jest to jedna z najliczniejszych izb okręgowych w Polsce.
Działania publiczne
Śląska Izba Lekarska współpracuje z Śląskim Uniwersytetem Medycznym i Uniwersytetem Śląskim. Współdziała również z samorządami zawodowymi oraz organami samorządu terytorialnego i administracji rządowej, a właśnie dzięki szerokim kontaktom izba odgrywa dużą rolę opiniotwórczą, głównie w sprawach dotyczących ochrony zdrowia ludności, warunków wykonywania zawodu lekarza oraz stoi na straży przestrzegania zasad etyki lekarskiej. Śląska Izba Lekarska organizuje liczne szkolenia, kursy i konferencje naukowe, poprzez które starają się podnieść standard kształcenia podyplomowego. Na lata 2009–2015 izbie udało się pozyskać środki unijne na bezpłatne szkolenia dla lekarzy i lekarzy dentystów w ramach projektu „Pro Doctore”, które mają na celu rozwój kadr medycznych w województwie śląskim[1].
Śląska Izba Lekarska podejmuje również działania niosące pomoc dla swoich członków. Z tego powodu Izba utworzyła „Dom Lekarza Seniora” w Sosnowcu, którego pensjonariuszami są nie tylko lekarze, ale też w miarę możliwości osoby potrzebujące[1].
Z racji, że wielu lekarzy zainteresowanych jest działalnością kulturalną, izba bierze udział w organizacji i patronuje licznym przedsięwzięciom. Izba jest jednym z pomysłodawców Festiwalu „Ave Maria”, który w znaczny sposób wpisał się w listę imprez kulturalnych naszego regionu. Coraz większy sukces odnosi również Zespół Muzykujących Lekarzy, który w roku 2009 założył Chór Lekarzy „CAMES”. Śląscy lekarze odnoszą także liczne osiągnięcia w literaturze, malarstwie, fotografii, a także sportach[1].
Śląska Izba lekarska powołując do życia Komisje Historyczną chce zachować pamięć o dokonaniach i doświadczeniach lekarzy, którzy odegrali bardzo ważną rolę w dziejach śląskiej, polskiej i światowej medycyny, środkiem, który miałby pomóc zachować historie o niezwykłych dokonaniach górnośląskich lekarzy jest utworzenie w województwie śląskim Muzeum Historii Medycyny[1].
Do te pory opublikowano osiem wywiadów z przedstawicielami śląskiej medycyny, którzy są laureatami Wawrzynu Lekarskiego, czyli najwyższego wyróżnienia, które nadawane jest przez śląski samorząd lekarski. Siedzibą Śląskiej Izby Lekarskiej jest „Dom Lekarza”, położony w zielonej części Katowic, które pełni też rolę centrum konferencyjnego. Za swoją działania i dokonania w 2005 roku Śląska Izba Lekarska została wyróżniona „Złotą Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Śląskiego”, nagroda ta przyznawana jest za szczególne przyczynienie się do rozwoju gospodarczego, kulturalnego i społecznego[1].
Historia izby
Lata 1935 – 1951
Śląska Izba Lekarska założona została w 1935 roku. Pierwsze wybory do Śląskiej Okręgowej Izby Lekarskiej odbyły się 5 maja1935 roku. Przewodniczącym Zarządu został Ignacy Nowak, zastępcą został Maksymilian Wilimowski, a drugim zastępcą był Jan Kubisz. Po kilku latach budowania swych struktur w 1939 roku rozpoczęła się II wojna światowa, a wraz z jej wybuchem Izba zaprzestała działań. Po zakończeniu wojny w 1945 roku Izby wznowiły działalność, a 2 lutego1945 roku utworzono Izbę Lekarską Śląsko-Dąbrowską w której komisarycznym przewodniczącym został jej organizator Edward Hanke, jednakże w 1951 roku ówczesne władze państwowe podjęły decyzję o likwidacji samorządu lekarskiego. Likwidacja Śląsko-Dąbrowskiej Izby Lekarskiej zakończyła się 31 maja1951 roku, a majątek Izby został przejęty przez Związek Zawodowy Pracowników Służby Zdrowia. W 1989 roku, na podstawie ustawy Sejmu z dnia 17 maja, reaktywowano działalność Śląskiej Izby Lekarskiej[2].
Władze Odrodzonego Śląskiego Samorządu Lekarzy (po 1989 r.)
I kadencja (1989 – 1993)
przewodniczący: Zygfryd Wawrzynek
wiceprzewodniczący: Kazimierz Klecz, Maria Klimowicz
Śląska Izba Lekarska - logo
przewodniczący Okręgowego Sądu Lekarskiego: Władysław Nasiłowski
sprawowanie pieczy i nadzoru nad należytym i sumiennym wykonywaniem zawodu lekarza;
ustanawianie obowiązujących wszystkich lekarzy zasad etyki i deontologii zawodowej oraz dbałość o ich przestrzeganie;
reprezentowanie i ochrona zawodu lekarza;
integrowanie środowiska lekarskiego;
zajmowanie stanowiska w sprawach stanu zdrowotności społeczeństwa, polityki zdrowotnej państwa oraz organizacji ochrony zdrowia;
współpraca z towarzystwami naukowymi, szkołami wyższymi i jednostkami badawczo-rozwojowymi w kraju i za granicą;
prowadzenie instytucji samopomocowych i innych form pomocy materialnej dla lekarzy i ich rodzin;
zarządzanie majątkiem i działalnością gospodarczą izb lekarskich;
wykonywanie innych zadań określonych odrębnymi przepisami[4].
Zadania są wykonywane poprzez:
stwierdzanie prawa wykonywania zawodu lekarza i prowadzenie rejestru lekarzy;
negocjowanie warunków pracy i płac;
sprawowanie orzecznictwa w przedmiocie orzekania o niezdolności do wykonywania zawodu lekarza;
współdziałanie w sprawach specjalizacji zawodowej;
przewodniczenie komisjom konkursowym w konkursach na stanowisko ordynatora i uczestnictwo w konkursach na inne kierownicze stanowiska w służbie zdrowia;
opiniowanie projektów ustaw dotyczących ochrony zdrowia i przepisów dotyczących wykonywania zawodu lekarza bądź występowanie o ich wydanie;
opiniowanie i wnioskowanie w sprawach kształcenia przed i podyplomowego lekarzy i w innych zawodach medycznych;
prowadzenie badań dotyczących ochrony zdrowia i wykonywania zawodu lekarza;
sprawowanie sądownictwa lekarskiego w zakresie odpowiedzialności zawodowej lekarzy oraz sądownictwa polubownego;
występowanie w obronie interesów indywidualnych i zbiorowych członków samorządu lekarzy;
współdziałanie z organami władzy i administracji państwowej, samorządu terytorialnego, organizacjami politycznymi, związkami zawodowymi oraz innymi organizacjami społecznymi w sprawach dotyczących ochrony zdrowia ludności i warunków wykonywania zawodu lekarza (na podstawie Ustawy o izbach lekarskich z dnia 17 maja1989 roku)[4].
Medale i odznaczenia
Srebrne i Złote Odznaczenie Zasłużony dla Lekarzy Pro Medico;
