PROFILPELAJAR.COM

Álvaro Pereira
Pełne imię i nazwisko	Álvaro Daniel Pereira Barragán
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1985 ; Montevideo
Wzrost	182 cm
Pozycja	lewy obrońca/ pomocnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 8 stycznia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Copa América
	Multimedia w Wikimedia Commons

Álvaro Daniel Pereira Barragán (wym. [ˈ a l β a r o p e ˈ r e j r a ]; ur. 28 listopada 1985 w Montevideo) – urugwajski piłkarz, który występował na pozycji lewego obrońcy lub pomocnika.

W latach 2008–2016 reprezentant Urugwaju. Zdobywca Copa América 2011. Uczestnik Mistrzostw Świata w 2010 i 2014 roku oraz Copa América w 2015 i 2016 roku.

Kariera klubowa

Zawodową karierę rozpoczynał w klubie Miramar Misiones. Spędził tam dwa sezony, w ciągu których zagrał 32 razy i zdobył jedną bramkę.

Quilmes

W 2005 roku przeszedł do argentyńskiego Quilmes AC. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 5 października 2005 w przegranym 1:2 meczu z Rosario Central. W pierwszym sezonie w barwach Quilmes rozegrał pięć ligowych spotkań, ale od początku następnych rozgrywek stał się podstawowym graczem swojego klubu. Na koniec sezonu 2006/2007 zajął z zespołem 20. miejsce w lidze i spadł z nim do drugiej ligi. Wówczas zdecydował się na odejście z klubu. W barwach Quilmes zagrał w 34 ligowych meczach.

Argentinos Juniors

Jego nową drużyną został Argentinos Juniors grający w pierwszej lidze. Kwota transferu wyniosła ok. 200.000 euro^[2]. Od czasu debiutu był tam podstawowym graczem. 22 września 2007 strzelił hat tricka w meczu z Newell’s Old Boys^[3]. 31 maja 2008 zdobył dwie bramki w spotkaniu z Lanusem^[4]. W sezonie rozegrał tam 35 ligowych spotkań i strzelił 11 goli. Natomiast w lidze zajął z klubem 5. miejsce w Torneo Apertura i 8. w Torneo Clausura.

CFR Cluj

W 2008 roku odszedł do rumuńskiego CFR Cluj za 2,5 mln euro. Pierwszy mecz dla nowego klubu rozegrał 27 lipca 2008 r. w ligowym starciu z CS Otopeni. 10 kwietnia 2009 r. w meczu z Glorią Bistrica zdobył pierwszego gola dla Klużu, a także zaliczył asystę. W siedmiogrodzkim zespole występował przez rok, w ciągu którego zagrał w 29 meczach i strzelił jedną bramkę w lidze rumuńskiej. W tym czasie zdobył z klubem również Puchar Rumunii, a także zadebiutował w Lidze Mistrzów.

FC Porto

4 lipca 2009 za 4,5 miliona euro przeszedł do portugalskiego FC Porto, które wykupiło 80% praw do piłkarza^[5]. Na Estadio do Dragao miał zastąpić sprzedanego do Olympique Lyon Aly’ego Cissokho. Debiut El Palito miał miejsce w meczu o Superpuchar Portugalii 2009 z Paços de Ferreira rozegrany 9 sierpnia. Tydzień później, także w meczu z tym samym przeciwnikiem, wystąpił po raz pierwszy w lidze portugalskiej. 3 stycznia 2010 trzykrotnie asystował przy bramkach kolegów w meczu z CD Nacional. Pierwszą bramkę zdobył 21 lutego 2010 r. w wygranym 5:1 spotkaniu ze Sportingiem Braga. Latem 2011 r. po zdobyciu przez Smoki Pucharu UEFA odrzucili oni ofertę Chelsea F.C. za Urugwajczyka. 3 października FC Porto podpisało z Pereirą nowy kontrakt mający obowiązywać do 2016 r. Zawarta w nim klauzula odejścia wyniosła 25,7 mln funtów. W barwach Dragões rozegrał 72 spotkania ligowe i zdobył 2 gole (drugie trafienie w meczu z Uniao Leirą 12 lutego 2012).

Inter Mediolan

Pod koniec sierpnia 2012 r. przeniósł się za 10 mln euro do Interu Mediolan. Kwota transferu może ulec zwiększeniu w przypadku zrealizowania określonych celów. Kontrakt wiąże go z Nerazzurrimi do czerwca 2016 r^[6] i pozwala mu na zarobki 1,7 mln euro rocznie. Pierwszy mecz w nowych barwach przypadł 2 września 2012 r. w ligowej potyczce z Romą. 26 września 2012 r. zdobył debiutancką bramkę dla Interu w starciu z Chievo Werona (2:0)^[7].

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Urugwaju zadebiutował 19 listopada 2008 r. w bezbramkowo zremisowanym towarzyskim meczu z Francją. Pierwszą bramkę dla reprezentacji strzelił w meczu z Libią. Był powoływany do kadry na mecze eliminacji Mistrzostw Świata 2010. Po tych eliminacjach, które Urugwaj przeszedł po barażach z Kostaryką został powołany do kadry na mundial. Podczas Mistrzostw Świata zdobył, w doliczonym czasie gry, w meczu z RPA, bramkę ustalającą wynik spotkania na 3-0 dla Urugwaju. W 2011 r. wziął udział w turnieju Copa America jako gracz wyjściowej jedenastki Urugwaju, który wygrał po raz 15 te rozgrywki^[8], a sam Pereira przyczynił się do sukcesu dwoma trafieniami w fazie grupowej.

Styl gry

Alvaro Pereira wyróżnia się szybkością^[9]. Jestem graczem występującym na lewej stronie boiska. Może grać na lewej obronie, lewej pomocy lub jako skrzydłowy^[10]. Jako jego zalety wymienia się: przechwytywanie piłki, drybling, podania, dośrodkowania. Zarzuca się mu jednak: zbyt długie utrzymywanie się przy piłce, słabe wślizgi oraz braki w koncentracji. Lubi rozgrywać piłkę po ziemi, preferuje dłuższe podania^[11].

Życie prywatne

Ma dwójkę dzieci: Mattea i Lucia^[12].

Sukcesy

Klubowe

Puchar Rumunii: 2009
Liga Europy: 2011
Mistrzostwo Portugalii: 2011, 2012
Puchar Portugalii: 2010, 2011
Superpuchar Portugalii (3): 2009, 2010, 2011
finalista Superpucharu Europy: 2011
finalista Pucharu Ligi Portugalskiej: 2010

Reprezentacyjne

Copa América 2011

Statystyki

Klubowe

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki	Asysty
Miramar Misiones	2004	Urugwaj	Primera División Uruguaya	16	0
	2005			16	1
	Razem			32	1
Quilmes Atlético Club	2005/2006	Argentyna	Primera División	13	0
	2006/2007			21	0
	Razem			34	0
Argentinos Juniors	2007/2008			35	11	2
CFR Cluj	2008/2009	Rumunia	Liga I	29	1	4
FC Porto	2009/2010	Portugalia	Primeira Liga	20	1	1
	2010/2011			21	0	5
	2011/2012			22	1	3
	Razem			63	2	8
Inter Mediolan	2012/2013	Włochy	Serie A	28	1	4
	2013/2014			5	0	0
	Razem			33	1	4
São Paulo	2014	Brazylia	Campeonato Brasileiro Série A	21	0	0
Estudiantes La Plata	2015	Argentyna	Primera División	21	1	0
Estudiantes La Plata	2015/2016	Hiszpania	Primera División	6	0	0
	Łącznie w argentyńskiej Primera División			90	12	2
	Ogółem			274	16	20

Reprezentacyjne

Lp.	Data	Miejsce	Rywal	Wynik	Rozgrywki	Gol	Minuty
1	19 listopada 2008	Stade de France, Saint-Denis	Francja	0:0	mecz towarzyski		70
	11 lutego 2009	June 11 Stadium, Trypolis	Libia	2:3	mecz towarzyski	1
	28 marca 2009	Estadio Centenario, Montevideo	Paragwaj	2:0	eliminacje do MŚ 2010		90
	2 kwietnia 2009	Estadio Nacional de Chile, Santiago de Chile	Chile	0:0	eliminacje do MŚ 2010		70
	6 czerwca 2009	Estadio Centenario, Montevideo	Brazylia	0:4	eliminacje do MŚ 2010		65
	11 czerwca 2009	Estadio Polideportivo de Pueblo Nuevo, San Cristobal	Wenezuela	2:2	eliminacje do MŚ 2010		90
	12 sierpnia 2009	Stade 5 Juillet 1962, Algier	Algieria	0:1	mecz towarzyski		90
	5 września 2009	Estadio Monumental, Lima	Peru	0:1	eliminacje do MŚ 2010		90
	9 września 2009	Estadio Centenario, Montevideo	Kolumbia	3:1	eliminacje do MŚ 2010		90
	11 października 2009	Estadio Olímpico Atahualpa, Quito	Ekwador	2:1	eliminacje do MŚ 2010		90
	15 października 2009	Estadio Centenario, Montevideo	Argentyna	0:1	eliminacje do MŚ 2010		90
	15 listopada 2009	Estadio Ricardo Saprissa Aymá, San José	Kostaryka	0:1	baraż interkontynentalny		90
	19 listopada 2009	Estadio Centenario, Montevideo	Kostaryka	1:1	baraż interkontynentalny		90
	3 marca 2010	AFG Arena, St. Gallen	Szwajcaria	3:3	mecz towarzyski		71
	26 maja 2010	Estadio Centenario, Montevideo	Izrael	4:1	mecz towarzyski		71
	11 czerwca 2010	Green Point Stadium, Kapsztad	Francja	0:0	Mundial 2010		90

Bramki

#	Data	Miejsce	Rywal	Bramka na	Wynik	Rozgrywki
1.	11 lutego 2009	June 11 Stadium, Trypolis, Libia	Libia	2–3	2–3	mecz towarzyski
2.	27 maja 2010	Estadio Centenario, Montevideo, Urugwaj	Izrael	2–1	4–1	mecz towarzyski
3.	16 czerwca 2010	Loftus Versfeld Stadium, Pretoria, RPA	Południowa Afryka	0–3	0–3	MŚ w 2010
4.	9 lipca 2011	Estadio Malvinas Argentinas, Mendoza, Argentyna	Chile	1–0	1–1	Copa América 2011
5.	12 lipca 2011	Estadio Ciudad de La Plata, La Plata, Argentyna	Meksyk	1–0	1–0	Copa América 2011