Zygmunt Zbichorski

Zygmunt Zbichrowski w latach 60.
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1914 Łódź
Data śmierci	2 sierpnia 2002
Profesor zwyczajny nauk technicznych
Doktorat	1946 – nauki techniczne Politechnika Śląska
Profesura	1965
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Warszawska
Okres zatrudn.	od 1965
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Zbichorski (ur. 17 czerwca 1914 w Łodzi, zm. 2 sierpnia 2002) – profesor zwyczajny nauk technicznych na Politechnice Warszawskiej i Politechnice Śląskiej.

Urodził się jako syn Józefa i Franciszki z Baczyńskich (jego ojciec był rzemieślnikiem oraz brał udział w powstaniu i plebiscycie na Górnym Śląsku). Ukończył kolejno Państwową Szkołę Przemysłową, Wydział Chemiczny w Bydgoszczy (1933), Państwową Szkołę Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda w Warszawie (1937), Politechnikę Lwowską (1943) i Politechnikę Śląską w Gliwicach (1946). Pracę zawodową rozpoczął w 1937 jako technolog w Państwowej Fabryce Karabinów w Warszawie.

Równocześnie w 1938 ukończył z pierwszą lokatą wojskową szkołę im. Józefa Bema w Zambrowie i został przydzielony do 1 pułku artylerii najcięższej. We wrześniu 1939 został dowódcą II plutonu 3 baterii i awansował do stopnia podporucznika (w 2000 otrzymał stopień podpułkownika rezerwy).

W czasie II wojny do 1943 przebywał we Lwowie, potem wrócił do Warszawy, brał udział w powstaniu warszawskim w Zgrupowaniu AK „Radosław” (pułk „Broda 53”, batalion „Zośka”, pluton pancerny „Wacek”).

Od stycznia 1945 uczestniczył w odrodzeniu i rozwijaniu ruchu naukowego organizacji i kierowania, w tym pisma „Przegląd Organizacji” założonego jeszcze przez Karola Adamieckiego. Od 1965 w Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej, a następnie Wydziale Mechanicznym Technologicznym.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Brwinowie^[1].

Zajmowane stanowiska

• Dyrektor Instytutu Naukowej Organizacji i Kierownictwa (1946)
• Dyrektor naukowy w Głównym Instytucie Pracy (1948–1954 i 1957–1962)
• Dyrektor naukowy Instytut Ekonomiki i Organizacji Przemysłu (potem „Orgmasz”)
• Kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Produkcji na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej w Politechnice Warszawskiej (1965–1970)
• Prodziekan Wydziału Mechaniki Precyzyjnej (1967-70), Dziekan Wydziału Mechanicznego Technologicznego (1979 – 1982)
• Przewodniczący Polskiego Komitetu Ergonomii i Ochrony Pracy NOT
• Wiceprzewodniczący Komitetu Ergonomii PAN, Zastępca Przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego
• Założyciel i wieloletni redaktor „Biblioteki Organizatora” prowadzonej przez Stowarzyszenie Inżynierów Mechaników Polskich
• Redaktor naczelny miesięcznika „Organizacja i Kierownictwo”

Ważne publikacje

• Pierwszy polski podręcznik organizacji pt. „Zasady organizacji i kierownictwa” (1945)
• „Organizacja transportu wewnętrznego w zakładach przemysłu maszynowego” (1972)
• Podręczniki: „Ekonomika i organizacja produkcji” (1975), „Ergonomia” (1975).

• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1523-1524

• Biogram powstańczy