Zygmunt Rucker z ojcem (1924)Fabryka Konserw Z. Ruckera we Lwowie-Zniesienie
Urodził się 27 stycznia 1897 we Lwowie[1][2]. Pochodził z rodziny żydowskiej. By wnukiem Zygmunta Ruckera (1836–1888)[3], właściciela apteki „Pod Srebrnym Orłem” we Lwowie, założyciela fabryki konserw we Lwowie, radnego[4], synem Jana (1867–1945), przemysłowca, radnego Lwowa, i Stefanii z d. Markheim (1860–1945), bratem Marii (po mężu Nahtik)[5].
U kresu I wojny światowej w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa w 1918 w trakcie wojny polsko-ukraińskiej, służąc na odcinku Góra Stracenia oraz w składzie Pociągu Pancernego nr 3[2]. W Wojsku Polskim został awansowany na stopień podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[6]. W 1934 jako podporucznik rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer pospolitego ruszenia i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[7].
Uzyskał stopień doktora[2]. W II Rzeczypospolitej po ojcu został właścicielem rodzinnej fabryki na lwowskim Zniesieniu, produkującej konserwy mięsne i owocowe, bekony oraz przetwory, w której przejął kierownictwo i od lutego 1935 prowadził spółkę akcyjną „Fabryka Konserw we Lwowie” (jego poprzednikiem był Tadeusz Höflinger)[8][2]. Wcześniej, w 1924 obchodzono uczystość 50-lecia istnienia frabryki[9]. Objął funkcję wiceprezesa Związku Bekonowego w Warszawie[2]. Od młodości działał w klubie sportowym Czarni Lwów, którego był prezesem od 22 stycznia 1924 do 1925[2]. Został członkiem Izby Przemysłowo-Handlowej we Lwowie[2]. W połowie 1935 został mianowany członkiem Okręgowej Komisji Wyborczej nr 70 we Lwowie przed wyborami parlamentarnymi w 1935[10]. W wyborach samorządowych z maja 1939 uzyskał mandat radnego Rady Miasta Lwowa startując z Listy Chrześcijańsko-Narodowej jako kandydat Obozu Zjednoczenia Narodowego[11].
Zmarł 28 czerwca 1964 w Nowym Jorku[2] i został pochowany na katolickim cmentarzu św. Rajmunda w dzielnicy Bronx w Nowym Jorku[14]. Był żonaty z Gustawą (1898–1984, z domu Hawranek, po pierwszym mężu Borkowska[15]), miał syna Rafała[16][14].
c.jpg)
a.jpg)