Zygmunt Kamiński (lekarz)

Ten artykuł dotyczy polskiego lekarza i oficera. Zobacz też: Zygmunt Kamiński – ujednoznacznienie.
Zygmunt Kamiński
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data urodzenia

3 września 1877

Data śmierci

4 czerwca 1932

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego,
Wojsko Polskie

Jednostki

6 Batalion Sanitarny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Zygmunt Kamiński (ur. 3 września 1877, zm. 4 czerwca 1932) – polski doktor medycyny, internista, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Nagrobek Zygmunta Kamińska

Życiorys

Urodził się 3 września 1877. Ukończył studia medyczne uzyskując tytuł naukowy doktora. Służył jako oficer w Armii Imperium Rosyjskiego. Po wybuchu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Osiadł we Lwowie. Został awansowany do stopnia majora lekarza w korpusie oficerów zawodowych sanitarnych ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[1][2]. Następnie mianowany podpułkownikiem lekarzem ze starszeństwem z 1 lipca 1923[3][4]. W latach 20. pracował w Szpitalu Okręgowym nr VI we Lwowie[5][6][7]. W tym czasie był oficerem nadetatowym 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie[8][9]. Później został przeniesiony w stan spoczynku.

Był uznawany za jednego najbardziej wybitnych i cenionych lekarzy we Lwowie. Pomocą lekarską wspierał także bezinteresownie ludność ubogą.

Zmarł 4 czerwca 1932. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Przypisy

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1199.
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1097.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1080.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 726.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1118.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1006.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 710.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1157.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1050.

Bibliografia