PROFILPELAJAR.COM

Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych w Polsce
Railroad Engineers Union in Poland
	; Siedziba związku w budynku spółki PKP Cargo przy ul. Grójeckiej 17 w Warszawie
Państwo	Polska
Siedziba	Warszawa, ul. Grójecka 17
Data założenia	1919, 1989
Prezydent	Leszek Miętek
Członkowie	8.000+
Nr KRS	0000047314
Data rejestracji	2001
Powiązania	Narodowa Demokracja; organizacja prorządowa (do 1939); Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (współcześnie)
	Położenie na mapie Warszawy Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych w Polsce; Railroad Engineers Union in Poland
	Położenie na mapie Polski Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych w Polsce; Railroad Engineers Union in Poland
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych w Polsce; Railroad Engineers Union in Poland
	52°13′21″N 20°59′14″E/52,222472 20,987167
	Strona internetowa

Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych w Polsce – związek zawodowy zrzeszający pracowników następujących spółek grupy PKP S.A.:

PKP Cargo S.A., Warszawa
PKP Intercity S.A., Warszawa
PKP Linia Hutnicza Szerokotorowa Sp. z o.o., Zamość
PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście Sp. z o.o., Gdynia

oraz spółek które wystąpiły z grupy PKP:

Przewozy Regionalne Sp. z o.o., Warszawa
Koleje Mazowieckie, Warszawa

Historia

Związek wyodrębnił się ze struktur Związku Zawodowego Kolejarzy. W okresie międzywojennym współpracował z kierownictwem ruchu politycznego Narodowej Demokracji, jak też był zrzeszony w Związku Stowarzyszeń Zawodowych (1929-1934), w Centralnej Komisji Porozumiewawczej Związków Zawodowych Pracowników Państwowych (C.K.P.) oraz w Międzynarodowej Federacji Transportowców w Amsterdamie (1929-1934). Ówcześnie był określany jako organizacja prorządowa^[1]. Od 1992 jest członkiem Europejskiej Federacji Maszynistów (Autonomen Lokomotivführer-Gewerkschaften Europas – ALE), od 2010 z siedzibą w Madrycie^[2]. Od 2006 funkcję jej wiceprezydenta pełni Leszek Miętek. Związek jest też jednym z członków założycieli Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych, z siedzibą w Warszawie, która przystąpiła do Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, w którym Leszek Miętek pełni funkcję członka Prezydium.

Przed wyborami parlamentarnymi w 2005 związek zawarł porozumienie wyborcze z Samoobroną RP^[3].

Liczba członków

1921 – 2974 osób
1929 – 9263
1930 – 9274
1931 – 10 000
1934 – 5000
1936 – 6174
1939 – 10 000
1990 – ponad 15 000
2009 – 10 000

Chronologia wydarzeń

marzec 1919-1939 – okres działalności związku w okresie międzywojennym
1947 – rozwiązanie związku
w latach osiemdziesiątych powstała na Górnym Śląsku inicjatywa wznowienia jego działalności pn Autonomiczny Związek Zawodowy Maszynistów
w 1987 – w Olsztynie inicjatywa powołania stowarzyszenia, które działało by na rzecz obrony interesów maszynistów
7 lipca 1989 – w Warszawie spotkanie założycielskie Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych w Polsce
13 października 1989 – rejestracja związku
5–6 kwietnia 1990 – pierwszy zjazd związku w Gdańsku-Stogach
21 października 2019 – w Warszawie obchody 100-lecia ZZM^[4]

Prezydenci związku

1920-1921 – Bronisław Daniszewski (1869-1926)^[5]
1921 – Karol (?) Chruścicki
1921-1924 – Jan Żurakowski
1924-1927 – Julian Majlich (1878–1944)^[6]
1927-1936 – Piotr Borkowski
1936-1939 – Wacław Siadak
1989-1995 – Jan Zaborowski (1959-)
1995-1997 – Józef Smólski
1997-2001 – Jan Zaborowski
2001-2005 – Kazimierz Gontarczyk (1951-)
od 2005 – Leszek Miętek (1963-)

Media

Od 1920 organem prasowym związku było pismo pt Maszynista, mieś. (1920-1926, 1932-1939), dwutyg. (1926-1931), z redakcją do 1922 w Krakowie, a następnie w Warszawie. W okresie międzywojennym ukazywała się też mieś. Technika Parowozowa. Od 2001 organem jest periodyk pt Głos Maszynisty z siedzibą redakcji w Warszawie, od 2005 mies.^[7]

Siedziba

pierwsza siedziba mieściła się w Krakowie przy ul. św. Tomasza 33
kolejna, w Warszawie przy ul. Świętokrzyskiej 25 (-1926)^[8]
w 1926 biura centrali przeniesiono do tzw. domu związkowego w Warszawie na ul. Chmielną 9 (2100 m²), gdzie mieściła się m.in. biblioteka związkowa oraz kinoteatr Palace; obecnie siedziba Stronnictwa Demokratycznego, klubu Muza oraz szkoły policealnej, własność hipoteczna ZZMK
wybudowano siedziby związku, m.in. w Gdyni (w 1935 Dom ZZM, ul. Szczecińska 12a)^[9], Lwowie (w 1929 Dom ZZM, ul. Zadwórzańska 47, obecnie ul. Antonowycza (вул. Антоновича)), Nowym Sączu
1989-1990 – pierwsza siedziba odrodzonego związku mieściła się w Gdyni przy ul. Jana z Kolna 3
1990-1991 – w Olsztynie przy pl. Konstytucji 3 Maja 2a
1991-2005 – w Warszawie, przy ul. Targowej 74, w kompleksie budynków – przed wojną: b. Dyrekcji Kolei Państwowych, po wojnie: najpierw Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, następnie Centralnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, zaś obecnie jednej ze spółek kolejowych: PKP Polskie Linie Kolejowe, nieopodal dworca Warszawa Wileńska
od 2006 – w Warszawie przy ul. Grójeckiej 17, nieopodal przystanku PKP Warszawa Ochota w budynku wybudowanym w 1949, mieszczącym m.in. PKP Cargo S.A. i Urząd Dzielnicy Warszawa-Ochota; przez lata mieściła się tu również m.in. dyrekcja Polskich Linii Lotniczych LOT, Zjednoczenie Państwowej Komunikacji Samochodowej, Zjednoczenie Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego, redakcja Nowych Sygnałów, Dyrekcja Zakupów i Sprzedaży Ferpol, oraz PKP Intercity S.A. i ówczesne PKP Przewozy Regionalne.
18 marca 2010 związek zakupił działkę 734 m² wraz z trzypiętrowym budynkiem mieszkalnym z 1935 w Warszawie-Ursusie przy ul. Wojciechowskiego 7.

Zobacz też

Przypisy

↑ Stan z listopada 1933 według źródła WAPGd, SP w Tczewie, syg. 26/23.
↑ Neuer ALE-Präsident kommt aus Spanien | ALE [online], ale-org.eu [dostęp 2019-11-01] (ang.).
↑ Porozumienie wyborcze zawarte pomiędzy Samoobroną RP a Związkiem Zawodowym Maszynistów Kolejowych w Polsce. samoobrona.org.pl, 12 lipca 2005. [dostęp 2010-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 stycznia 2010)].
↑ Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych w Polsce – Rada Krajowa [online], zzm.org.pl [dostęp 2019-10-31] (pol.).
↑ Głos Maszynisty z lutego 2019, s. 13.
↑ Głos Maszynisty z marca 2019 s. 13.
↑ W latach 1930–1939 organ Bezpartyjnego Związku Zawodowego Maszynistów Kolejowych.
↑ Egz. Maszynisty do 1926.
↑ Maszynista, lipiec 1935.

Bibliografia

Jerzy Kamiński: Kalendarz Poradnik obywatelski i służbowy Kolejowca Polskiego 1927, Wilno, 112 s.
Adam Skwarczyński (red.): Atlas organizacyj społecznych, Wydawnictwo Towarzystwa Kultury i Oświaty Warszawa 1932
20-lecie komunikacji w Polsce odrodzonej, Koncern Prasowy „Ilustrowany Kuryer Codzienny” Kraków 1939, 560 s.
Nasze korzenie, Głos Maszynisty 3/2009, s. 10
Reaktywacja ZZM, Głos Maszynisty 4/2009, s. 14