Zjednoczenie Przemysłu Cukrowniczego

Zjednoczenie Przemysłu Cukrowniczego (ZPC) – zjednoczenie z siedzibą w Warszawie utworzone w miejsce Centralnego Zarządu Przemysłu Cukrowniczego, na podstawie zarządzenia ministra przemysłu spożywczego i skupu z dnia 27 stycznia 1959 r., opartego na uchwale Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1958 r. w sprawie reorganizacji resortu przemysłu spożywczego i skupu[1].

Objęło ono wszystkie 76 cukrowni czynnych w kraju, a ponadto podporządkowane mu zostały: Instytut Przemysłu Cukrowniczego, Biuro Projektów Przemysłu Cukrowniczego „Cukroprojekt” i Wytwórnia Noży Dyfuzyjnych. Wszystkie przedsiębiorstwa wchodzące w skład ZPC zachowały w zasadzie swoją dawną strukturę organizacyjną oraz profil działania jako przedsiębiorstwa wyodrębnione na rozrachunku gospodarczym i jednozakładowe. Wyjątek stanowiły kombinaty wielozakładowe o koncentracji pionowej (Cukrownie Chełmża i Przeworsk)[1].

Jednocześnie dawne terenowe zjednoczenia przemysłu cukrowniczego zostały – podobnie jak CZPC – zlikwidowane, a na ich miejsce utworzono dyrekcje okręgów ZPC: warszawskiego, lubelskiego, poznańskiego, pomorskiego i śląskiego. W ten sposób dotychczasowa struktura organizacyjna przemysłu, składająca się z trzech ogniw, a mianowicie: CZPC, okręgowych zjednoczeń i przedsiębiorstw-cukrowni, została z dniem 1 stycznia 1959 roku zastąpiona strukturą dwustopniową. Pierwszy szczebel w nowej strukturze organizacyjnej stanowiły przedsiębiorstwa-cukrownie, drugi zaś – Zjednoczenie Przemysłu Cukrowniczego, którego integralną częścią były dyrekcje okręgowe.Te ostatnie nie posiadały statusu przedsiębiorstwa wyodrębnionego na rozrachunku gospodarczym i osobowości prawnej, stanowiły jedynie wewnętrzne, terenowe ogniw a centrali ZPC w Warszawie[1].

Cele i zadania Zjednoczenia Przemysłu Cukrowniczego zostały sformułowane w statucie nadanym przez ministra przemysłu spożywczego i skupu, sprawującego nadal nadzór nad przemysłem cukrowniczym i jego organami kierowniczymi. Cele te zostały sprecyzowane w statucie następująco:

a) urzeczywistnianie zadań polityki gospodarczej państwa w zakresie kompleksowego rozwoju przemysłu cukrowniczego;
b) reprezentowanie wspólnych interesów, koordynowanie i organizowanie współpracy przedsiębiorstw, opieranie i udzielanie pomocy w rozwijaniu i w prowadzaniu w życie postępu technicznego i organizacyjnego, inicjowanie badań naukowych dla potrzeb branży cukrowniczej oraz dbanie o podnoszenie poziomu ekonomicznego działalności przemysłu;
c) zaspokajanie potrzeb rynku wewnętrznego w artykuły przemysłu cukrowniczego w odpowiedniej ilości i asortymencie[1].

Intencją reformy, w wyniku której powstało ZPC i dyrekcje okręgów jako integralne agendy terenowe Zjednoczenia, była próba zlikwidowania szczebla pośredniego między centralnym ośrodkiem dyspozycji (ZPC) z przedsiębiorstwami (cukrowniami), a także zbliżenie Zjednoczenia do pracy przedsiębiorstw, które zyskały na samodzielności oraz zwiększenie operatywności Zjednoczenia przez przekazanie dyrekcjom okręgów i cukrowniom części uprawnień, które przedtem należały do CZPC[1].

Likwidacja szczebla pośredniego w postaci okręgowych zjednoczeń przemysłu cukrowniczego miała na celu zwiększenie roli przedsiębiorstwa, czyli cukrowni jako podstawowej jednostki gospodarczej oraz usprawnienie funkcjonowania przez odbiurokratyzowanie dotychczasowego systemu zarządzania i podniesienie rangi kryteriów ekonomicznych w ocenie działalności gospodarczej. Zmiany w strukturze organizacyjnej przemysłu, przeprowadzone w latach 1958/59, były konsekwencją wymuszonej przez społeczeństwo liberalizacji życia politycznego w kraju, reakcją na scentralizowany i wysoce zbiurokratyzowany system odgórnego „komenderowania” przedsiębiorstwom i w okresie stalinowskiej deformacji ustroju realnego socjalizmu; próbą decentralizacji systemu kierowania i zarządzania przemysłem. Wyrazem tego było powołanie rad robotniczych w przedsiębiorstwach, także we wszystkich cukrowniach[1].

Za całokształt działalności Zjednoczenia Przemysłu Cukrowniczego odpowiedzialny był dyrektor, który reprezentował je na zewnątrz i kierował nim zgodnie z zasadą jednoosobowego kierownictwa. Dyrektora ZPC powoływał i odwoływał minister przemysłu spożywczego i skupu. Również minister powoływał i odwoływał na w niosek dyrektora Zjednoczenia jego zastępców oraz głównego księgowego ZPC i dyrektorów okręgów. Dodać należy, że stanowisko dyrektora ZPC należało do tzw. nomenklaturowanych, w związku z czym każdorazowa decyzja w tej sprawie musiała uzyskać wcześniej aprobatę czynnika politycznego. Na ogół jednak przeważały kryteria merytoryczne, dzięki czemu ZPC kierowali ludzie kompetentni, cieszący się autorytetem w środowisku cukrowników[1]. Funkcję dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Cukrowniczego kolejno – w latach 1959–1982 – pełnili: Czesław Sobieszak, Jan Leszczyński, Alfred Zodrow, Marian Dębogórski, Wiesław Góralczyk, Antoni Kuźba i Tadeusz Piasecki[1].

Drugim po dyrektorze organem statutowym ZPC było kolegium, któremu z urzędu przewodniczył dyrektor Zjednoczenia. W kolegium zasiadali członkowie stali i niestali. Do pierwszych należeli: dyrektor Zjednoczenia i jego zastępcy, dyrektorzy okręgów oraz z wyboru: po trzech dyrektorów cukrowni z okręgów: lubelskiego, poznańskiego i warszawskiego oraz po czterech dyrektorów cukrowni z okręgów: pomorskiego i śląskiego. Członkami niestałym i byli dyrektorzy pozostałych cukrowni; uczestniczyli oni w posiedzeniach wtedy, gdy sprawa dotyczyła ich przedsiębiorstwa lub gdy kolegium miało podjąć uchwałę stanowiącą, czyli wiążąca dyrektora Zjednoczenia[1].

Do spraw, które rozpatrywane były na kolegium w trybie uchwał stanowiących, dotyczących całego przemysłu, a nie pojedynczego przedsiębiorstwa, a zatem wiążących dla dyrektora, należały[1]:

a) redystrybucja środków finansowych w zakresie nieunormowanym przepisami;
b) podejmowanie wspólnych dla danej grupy przedsiębiorstw (cukrowni) inwestycji finansowych ze środków własnych tych przedsiębiorstw (tzw. inwestycje zdecentralizowane);
c) organizowanie wspólnych dla przedsiębiorstw przedsięwzięć finansowych z ich środków;
d) zmiana granic terytorialnych jednostek terenowych.

W pozostałych sprawach uchwały kolegium miały w stosunku do dyrektora Zjednoczenia charakter jedynie doradczy i opiniodawczy. W tym trybie rozpatrywane były sprawy również o dużym znaczeniu dla przemysłu cukrowniczego, a opinie członków kolegium ułatwiały dyrektorowi podejmowanie trafnych decyzji w tak ich sprawach, jak[1]:

a) rozdział zadań planowych rocznych i wieloletnich oraz zadań dodatkowych;
b) kierunki specjalizacji przedsiębiorstw, rozdzielnictwa materiałowego, zasad podziału zysku przedsiębiorstw; wynagrodzenia i premiowania pracowników przedsiębiorstw;
c) rozbudowa istniejących i budowa nowych zakładów;
d) preliminarz budżetowy ZPC wraz z jego strukturą wewnętrznej organizacji;
e) ocena okresowych i rocznych wyników działalności przemysłu cukrowniczego;
f) opiniowanie układów zbiorowych.

W tych zagadnieniach uchwały zapadały zwykłą większością, jednakże przy obecności co najmniej połowy członków kolegium[1].

Kolejnym, nowym organem ZPC była w owym czasie Rada Techniczno-Ekonomiczna (RTE), podobnie jak kolegium – organ doradczy i opiniodawczy w sprawach mających istotne znaczenie dla działalności i rozwoju przemysłu cukrowniczego. W skład Rady wchodzili powoływani przez dyrektora Zjednoczenia wybitni specjaliści, zarówno teoretycy, jak i praktycy. Radzie przewodniczył z urzędu dyrektor ZPC[1].

Do głównych zadań RTE należało wypowiadanie się w sprawach dotyczących[1]:

a) rozwoju przemysłu cukrowniczego i jego bazy surowcowej;
b) uruchamianie nowych asortymentów produkcji;
c) podnoszenie jakości wyrobów;
d) inwestycji o podstawowym znaczeniu oraz
e) prac badawczych i innych.

Wymienione zagadnienia rozpatrywane były w trzech zespołach roboczych: surowcowym, technicznym i ekonomicznym[1].

W latach 1959–1967 w skład ZPC – oprócz wydziałów znajdujących się w centrali w Warszawie – wchodziły jeszcze dyrekcje okręgów. Były one wewnętrznymi ogniwami Zjednoczenia o terytorialnym zasięgu działania. Dyrekcje okręgów wykonywały funkcje Zjednoczenia w zakresie ustalonym przez dyrektora ZPC w stosunku do cukrowni leżących w granicach działania danej dyrekcji. Taka organizacja ZPC miała zapewnić jednolite kierownictwo przemysłu cukrowniczego przy jednocześnie bezpośrednim i operatywnym oddziaływaniu na jego przedsiębiorstwa, rozmieszczone po całej prawie Polsce[1].

W świetle statutu do podstawowych zadań dyrekcji okręgów należało: instruktaż i udzielanie przedsiębiorstwom okręgu fachowej pomocy w zakresie techniczno-produkcyjnym, koordynowanie zaopatrzenia przedsiębiorstw w podstawowy surowiec, tj. buraki cukrowe, wreszcie nadzór i pomoc w przygotowaniu przedsiębiorstw do kampanii cukrowniczej pod względem technicznym i organizacyjnym oraz nadzór nad samym przebiegiem kampanii. Na czele dyrekcji okręgu stał dyrektor, powoływany przez dyrektora ZPC. Był on pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia wobec grupy przedsiębiorstw tworzących okręg cukrowniczy[1].

W skład poszczególnych dyrekcji okręgów wchodziły następujące cukrownie[1]:

  • okręg warszawski: Borowiczki, Ciechanów, Dobrzelin, Guzów, Izabelin, Kętrzyn, Krasiniec, Mała Wieś, Ostrowy i Sokołów – razem 12 cukrowni;
  • okręg lubelski: Chybie, Częstocice, Garbów, Klemensów, Lubna, Lublin, Opole Lubelskie, Przeworsk, Rejowiec, Strzyżów, Włostów i Wożuczyn – razem 12 cukrowni;
  • okręg poznański: Głogów, Gniezno, Gosławice, Gostyń, Gryfice, Kluczewo, Kościan, Miejska Górka, Opalenica, Środa, Szamotuły, Szczecin, Witaszyce, Wschowa, Zbiersk i Zduny – razem 16 cukrowni;
  • okręg pomorski: Brześć Kujawski, Chełmża, Dobre, Janikowo, Kruszwica, Malbork, Mełno, Nakło, Nowy Staw, Ostrowite, Pelplin, Pruszcz, Stare Pole, Świecie, Tuczno, Unisław i Żnin – razem 18 cukrowni;
  • okręg śląski: Baborów, Cerekiew. Góra Śląska, Jawor, Klecina, Łagiewniki, Małoszyn, Otmuchów, Pastuchów, Pustków, Racibórz, Sułkowice, Strzelin, Świdnica, Wieluń, Wróblin, Ząbkowice i Ziębice – razem 18 cukrowni.

W dniu 1 kwietnia 1967 roku minister przemysłu spożywczego i skupu wydał zarządzenie, n a mocy którego likwidacji uległy okręgi, a na ich miejsce powołano przedsiębiorstwa zgrupowane, czyli wielozakładowe. Ideą przewodnią reformy, w wyniku której dotychczasowa, faktycznie trójszczeblowa struktura zarządzania została zastąpiona dwustopniową (ZPC – przedsiębiorstwa zgrupowane), było usprawnienie systemu kierowania zarówno w skali całego przemysłu, jak i przedsiębiorstw[1].

Na czele przedsiębiorstwa zgrupowanego stał dyrektor, powoływany przez naczelnego dyrektora ZPC. Podlegali mu zastępcy do spraw technicznych, surowcowych, ekonomicznych i główny księgowy. W gestii bezpośredniej dyrektora przedsiębiorstwa znajdowały się sprawy osobowe, obsługi prawnej, organizacji i zarządzania, kontroli i spraw wojskowych. Działalnością cukrowni jako zakładu wchodzącego do przedsiębiorstwa zgrupowanego kierował również dyrektor, chociaż zakres jego kompetencji był ograniczony głównie do spraw techniczno-produkcyjnych; jego dotychczasowe funkcje przedsiębiorcze wraz z utratą przez cukrownie osobowości prawnej przeszły na przedsiębiorstwo zgrupowane[1].

Z dniem 1 sierpnia 1982 roku Zjednoczenie Przemysłu Cukrowniczego uległo likwidacji, a w jego miejsce została powołana bardziej luźna struktura organizacyjna na szczeblu centralnym w postaci Zrzeszenia Przedsiębiorstw Przemysłu Cukrowniczego „Cukropol” w Warszawie[1].

Przypisy

Read other articles:

Halaman ini berisi artikel tentang Parlemen Ukraina. Untuk lembaga legislatif Krimea, lihat Verkhovna Rada Krimea. Koordinat: 50°26′50.3″N 30°32′12.6″E / 50.447306°N 30.536833°E / 50.447306; 30.536833 Verkhovna Rada Ukraina Верховна Рада УкраїниParlemen Ukraina ke-9JenisJenisUnikameral SejarahDidirikan1991[1]PimpinanKetuaRuslan Stefanchuk[2], Sluha Narodu sejak 8 Oktober 2021 Wakil Ketua PertamaOleksandr Kornienko[...

 

2007 Indian action thriller film Pachaikili MuthucharamPromotional posterDirected byGautham Vasudev MenonWritten byGautham Vasudev MenonProduced byV. RavichandranStarringR. SarathkumarJyothikaAndrea JeremiahMilind SomanCinematographyArvind KrishnaAdditional Cinematography:Nirav ShahEdited byAnthonyMusic byHarris JayarajProductioncompanyAascar Films Pvt. LtdDistributed byAascar Films Pvt. LtdRelease date 13 February 2007 (2007-02-13) Running time150 minutesCountryIndiaLanguageTa...

 

Italian airport This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Pantelleria Airport – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (December 2020) (Learn how and when to remove this template message) Pantelleria AirportIATA: PNLICAO: LICGSummaryAirport typePublic & MilitaryLocationPantelleriaElevation...

Halaman ini berisi artikel tentang anak perusahaan Commonwealth Bank of Australia di Indonesia. Untuk Commonwealth Bank Australia, lihat Commonwealth Bank. PT Bank CommonwealthJenisAnak perusahaanIndustriJasa keuanganKantorpusatTreasury Tower 65th Floor Lot. 28 SCBD Jl. Jenderal Sudirman Kav 52-54 Jakarta 12190TokohkunciLauren Sulistiawati (Presiden Direktur)PemilikCommonwealth Bank of AustraliaSitus webwww.commbank.co.id Logo Bank Commonwealth (2020-2022) Artikel ini tidak memiliki referensi...

 

University in Edinburgh, Scotland Heriot-Watt UniversityOilthigh Heriot-WattCoat of ArmsMottoLeaders in ideas and solutionsTypePublicEstablished1821 – School of Arts of Edinburgh1852 – Watt Institution and School of Arts1885 – Heriot-Watt College1966 – university by Royal CharterEndowment£12.2 million (2023)[1]Budget£259.5 million (2022/23)[1]ChancellorSir Geoff PalmerPrincipalRichard WilliamsAcademic staff925 Scotland based (2023)[2]Administrativ...

 

Air Reserve Component of the United States Air Force 349th Air Mobility Wing349th/60th AMW C-5B Galaxy, AF Ser. No. 87-0040 349th/60th AMW C-17A Globemaster III, AF Ser. No. 06-6164 349th/60th AMW KC-10A Extender, AF Ser. No. 86-0037Active1 November 1943 (349 OG)10 May 1949 – present (349 AMW)Country United StatesBranch United States Air ForceTypeWingRoleAir MobilitySize2,700Part of  Air Force Reserve CommandGarrison/HQTravis Air Force Base, California.Nickname(s)The Gol...

Mobile phone model This article is written like a manual or guide. Please help rewrite this article and remove advice or instruction. (February 2024) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Sony Ericsson C905 – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2024) (Learn how and when to remove ...

 

هنودمعلومات عامةنسبة التسمية الهند التعداد الكليالتعداد قرابة 1.21 مليار[1][2]تعداد الهند عام 2011ق. 1.32 مليار[3]تقديرات عام 2017ق. 30.8 مليون[4]مناطق الوجود المميزةبلد الأصل الهند البلد الهند  الهند نيبال 4,000,000[5] الولايات المتحدة 3,982,398[6] الإمار...

 

Patterson State ParkIUCN category III (natural monument or feature)The larger of the CCC-built picnic pavilions in the parkLocation of Patterson State Park in PennsylvaniaShow map of PennsylvaniaPatterson State Park (the United States)Show map of the United StatesLocationSummit, Potter, Pennsylvania, United StatesCoordinates41°41′45″N 77°53′33″W / 41.69583°N 77.89250°W / 41.69583; -77.89250Area10 acres (4.0 ha)Elevation2,480 ft (760 m)[1...

Artikel ini memiliki beberapa masalah. Tolong bantu memperbaikinya atau diskusikan masalah-masalah ini di halaman pembicaraannya. (Pelajari bagaimana dan kapan saat yang tepat untuk menghapus templat pesan ini) Artikel ini berisi konten yang ditulis dengan gaya sebuah iklan. Bantulah memperbaiki artikel ini dengan menghapus konten yang dianggap sebagai spam dan pranala luar yang tidak sesuai, dan tambahkan konten ensiklopedis yang ditulis dari sudut pandang netral dan sesuai dengan kebijakan ...

 

Кооперативная паевая марка Центросоюза СССР и РСФСР (1950-е, 1 рубль) Кооперати́вные ма́рки — вид кредитных марок, выпускаемых массовыми коллективными объединениями, функционирующими в области производства и обмена, — потребительскими, снабженческо-бытовыми, креди�...

 

This article needs to be updated. Please help update this article to reflect recent events or newly available information. (November 2023) Bilateral relationsArgentine–American relations United States Argentina Diplomatic missionEmbassy of the United States, Buenos AiresEmbassy of Argentina, Washington, D.C.EnvoyAmerican Ambassador to Argentina Marc StanleyArgentine Ambassador to the United States Gerardo Werthein The Obelisco (left) and the Washington Monument (right), iconic symbols of bo...

Questa voce sull'argomento cestisti sovietici è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. Larisa VinčaitėNazionalità Unione Sovietica Pallacanestro RuoloGuardia Termine carriera1973 CarrieraSquadre di club 1963-1973Kibirkštis Vilnius Nazionale 1967 Unione Sovietica U-201966-1972 Unione Sovietica Palmarès  Mondiali OroBrasile 1971 Il simbolo → indica un trasferimento in prestito. &#...

 

Mosque in Arak, Iran Jameh Mosque of ArakReligionAffiliationShia IslamProvinceMarkazi ProvinceLocationLocationArak, IranArchitectureTypeMosqueDome(s)2 Jameh Mosque of Arak the Jumu'ah venue of Arak, which is located at the beginning of Bazaar of Arak.[1] See also Islam in Iran References ^ Encyclopaedia of the Iranian Architectural History. Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization of Iran. 19 May 2011. Archived from the original on 6 April 2015. vteMosques in IranArdabi...

 

يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (ديسمبر 2018) رومانيا كأس العالم 1998 الاتحاد المشرف اتحاد رومانيا لكرة القدم البلد المضيف  فرنسا المدرب أنغيل يوردان...

Administrative division of British Palestine (1920–1948) Subdistricts grouped by districts in 1945. Jaffa Subdistrict as part of Lydda District in blue. The Jaffa Subdistrict was one of the subdistricts of Mandatory Palestine. It was located around the city of Jaffa. After the 1948 Arab-Israeli War, the district was converted almost in entirely to the Tel Aviv District in Israel. Depopulated towns and villages Official population statistics for the sub-district, from Village Statistics, 194...

 

Saline water for medical purposes SalineSaline solution for intravenous infusionClinical dataAHFS/Drugs.comFDA Professional Drug InformationLicense data US DailyMed: Hypertonic_Saline Routes ofadministrationIntravenous, topical, subcutaneousATC codeB05XA03 (WHO) IdentifiersCAS Number7647-14-5PubChem CID5234DrugBankDB09153ChemSpider5044UNII451W47IQ8XKEGGC13563ChEBICHEBI:26710ChEMBLChEMBL1200574Chemical and physical dataFormulaClNaMolar mass58.44 g·mol−13D model (JSm...

 

Daria ShmelevaDaria Shmeleva (2017)InformationsNom de naissance Дарья Михайловна ШмелёваNom court Дарья ШмелёваNaissance 26 octobre 1994 (29 ans)MoscouNationalité russeDistinctions Ordre du Mérite pour la Patrie - 1re classe (d)Maître des sports de Russie (d)Ordre du Mérite pour la Patrie - 2e classe (d)Équipes professionnelles 2012Moscow Track TeamPrincipales victoires Championne du monde de vitesse par équipes (2016 et 2017) Championne du monde d...

Jamaican cricketer Ernest RaePersonal informationFull nameErnest Allan RaeBorn(1897-11-08)8 November 1897Cross Roads, Kingston, JamaicaDied28 June 1969(1969-06-28) (aged 71)Mona, Kingston, JamaicaBattingRight-handedBowlingLeg breakRoleBatsmanRelationsAllan Rae (son)Domestic team information YearsTeam1925–1936Jamaica Career statistics Competition First-class Matches 29 Runs scored 1,118 Batting average 30.21 100s/50s 1/6 Top score 121 Balls bowled 824 Wickets 10 Bowling average 36....

 

Questa voce o sezione sull'argomento società calcistiche italiane non cita le fonti necessarie o quelle presenti sono insufficienti. Puoi migliorare questa voce aggiungendo citazioni da fonti attendibili secondo le linee guida sull'uso delle fonti. A.S.D. Real Acerrana 1926Calcio Il Toro, I Granata Segni distintiviUniformi di gara Casa Trasferta Colori sociali Granata SimboliToro Dati societariCittàAcerra Nazione Italia ConfederazioneUEFA Federazione FIGC CampionatoSerie D Fondaz...