Zeta Hydrae
| ζ Hya
|
Położenie w gwiazdozbiorze
|
| Dane obserwacyjne (J2000)
|
| Gwiazdozbiór
|
Hydra
|
| Rektascensja
|
08h 55m 23,626s[1]
|
| Deklinacja
|
+05° 56′ 44,04″[1]
|
| Paralaksa (π)
|
0,01951 ± 0,00018″[1]
|
| Odległość
|
167,2 ± 1,6 ly
51,26 ± 0,48 pc
|
| Wielkość obserwowana
|
3,10m[1]
|
| Ruch własny (RA)
|
−100,06 ± 0,20 mas/rok[1]
|
| Ruch własny (DEC)
|
15,46 ± 0,11 mas/rok[1]
|
| Prędkość radialna
|
22,30 ± 0,30 km/s[1]
|
| Charakterystyka fizyczna
|
| Rodzaj gwiazdy
|
żółty olbrzym
|
| Typ widmowy
|
G9 II–III[1]
|
| Masa
|
3,0 M☉[2]
|
| Promień
|
16,0 R☉[2]
|
| Jasność
|
138 L☉[2]
|
| Okres obrotu
|
<256 d[2]
|
| Wiek
|
397 mln lat[2]
|
| Temperatura
|
4820 K[2]
|
| Alternatywne oznaczenia
|
|
|
Zeta Hydrae (ζ Hya) – gwiazda w gwiazdozbiorze Hydry. Jest odległa od Słońca o około 167 lat świetlnych.
Charakterystyka
Jest to żółty, jasny olbrzym należący do typu widmowego G tworzący jedno z „oczu” Hydry. Gwiazda ta ma temperaturę 4820 K, niższą niż temperatura fotosfery Słońca. Świeci 138 razy jaśniej niż Słońce, ma 16 razy większy promień i trzy razy większą masę. Jej widoczna powierzchnia przejawia szybką oscylację, trwającą 6–10 godzin. Zaczęła życie na ciągu głównym 397 milionów lat temu, jako błękitna gwiazda typu widmowego B. Obecnie w jej jądrze trwa synteza helu w węgiel i tlen, która potrwa jeszcze około 36 milionów lat, zanim gwiazda zmieni się w mirydę, po czym odrzuci otoczkę, kończąc życie jako biały karzeł[2].
Zobacz też
Przypisy
