Zespół móżdżkowy (zespół cerebelarny) – neurologiczny zespół chorobowy występujący w uszkodzeniu móżdżku, objawiający się zaburzeniami chodu oraz niezbornością ruchową (ataksja). Dodatkowo często występuje mowa skandowana, drżenie zamiarowe, oczopląs, obniżone napięcie mięśniowe.

• zatrucie alkoholem
• zatrucie lekami (fenytoiną, barbituranami, meprobamatem, fencyklidyną)
• encefalopatia Wernickego
• niedokrwienie lub udar w zakresie unaczynienia kręgowopodstawnego
• uraz głowy i krwotok do móżdżku
• choroby zapalne, ropień móżdżku

• guzy tylnego dołu czaszki: przerzutowe lub pierwotne (oponiak, schwannoma nerwu VIII, medulloblastoma, haemangioblastoma)
• zespół paraneoplastyczny (paranowotworowe zwyrodnienie móżdżku)
• alkoholowe zwyrodnienie móżdżku (cerebellopatia alkoholowa)
• stwardnienie rozsiane i inne choroby demielinizacyjne
• niedoczynność tarczycy
• zwyrodnienie móżdżku po fenytoinie
• wady wrodzone tylnego dołu czaszki:
  • malformacja Arnolda-Chiariego
  • wrodzone zwężenie wodociągu mózgu
  • malformacja Dandy'ego-Walkera
• wrodzone ataksje móżdżkowe (heredoataksje):
  • ataksja Friedreicha
  • dziedziczne ataksje rdzeniowo-móżdżkowe
  • zespół ataksja-teleangiektazja
• choroba Wilsona
• choroba Creutzfeldta-Jakoba
• długotrwałe przyjmowanie lotnych rozpuszczalników^[1]

• Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 130-133. ISBN 83-200-3244-X.