Urodził się 9 marca 1924 r. w Starachowicach-Wierzbniku w rodzinie Stefana i Jadwigi z d. Sułek. Od 1940 r. zaangażowany w konspirację w szeregach Narodowej Organizacji Wojskowej. Przyjął pseudonim „Halny”. Okupacyjne nazwisko „Zdzisław Drzazga”. W marcu 1943 r. włączony został do oddziału dywersyjnego NOW pod dowództwem chor. Tomasza Wagi „Sęka”, „Szorta”. Pełnił w nim funkcje dowódcy drużyny i zastępcy dowódcy plutonu. Odbył także szkolenie podoficerskie. W 1943 r. przeszedł cały szlak bojowy Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury”.
Jeden z pomysłodawców i inicjatorów ufundowania odsłoniętej 15 września 1957 r. w miejscu dawnego obozu kapliczki Matki Boskiej Bolesnej na Wykusie – pierwszego w Polsce pomnika upamiętniającą poległych w walce o Ojczyznę żołnierzy Armii Krajowej. Jeden z założycieli i głównych działaczy ogólnopolskiego, niezależnego od ZBoWiD kombatanckiego Środowiska Świętokrzyskich Zgrupowań Partyzanckich Armii Krajowej „Ponury”– „Nurt”[3].
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.