Zbroja biała – rodzaj zbroi płytowych używanych w późnym średniowieczu, charakteryzujących się odkrytą powierzchnią blach (nie pokrytych materiałem, jak np. w zbroi krytej czy brygantynie)[1].
Zbroje białe najczęściej wykańczano poprzez polerowanie, a odsłonięta powierzchnia metalu umożliwiała stosowanie dodatkowych technik zdobniczych jak np. wytrawianie, rytowanie, inkrustowanie[1].