Zbigniew Malik (ur. 28 września 1962) – polski skoczek narciarski. Dwukrotny indywidualny medalista mistrzostw kraju, uczestnik mistrzostw świata juniorów, mistrz świata weteranów.
Brat skoczków narciarskich Janusza, Andrzeja, Tomasza i Kazimierza[1].
Przebieg kariery
Malik zadebiutował w Pucharze Świata 26 stycznia 1980 w Zakopanem, zajmując 19. miejsce. Dzień później był 32. Kolejne jego występy w tym cyklu miały miejsce w lutym 1985 w ramach Turnieju Szwajcarskiego. 19 stycznia 1986 zajął siódmą lokatę w konkursie Pucharu Świata w Oberwiesenthal, tym samym zdobywając jedyne w karierze punkty zawodów tej rangi. W pozostałych konkursach w sezonie 1985/86 najwyżej klasyfikowany był na 29. pozycji, w marcu w Planicy. Po raz ostatni w Pucharze Świata wystartował 17 stycznia 1990, zajmując 56. miejsce w zawodach w Zakopanem[2].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 1980 w Örnsköldsviku, gdzie zajął 27. pozycję. Podczas swojej kariery kilkukrotnie startował w Pucharze Beskidów, w którym najwyżej klasyfikowany był w 1985, na piątym miejscu. Zdobywał również punkty Pucharu Europy[2].
Zdobył dwa indywidualne medale mistrzostw Polski na skoczni normalnej – srebrny w 1985 w Szczyrku i brązowy w 1986 w Zakopanem[2].
Jego rekord życiowy wynosi 128 m i został ustanowiony w 1986 na Vikersundbakken[3].
W 2003 zdobył złoty medal mistrzostw świata weteranów w kategorii 40–44 lata[4].
Część źródeł, w tym baza danych Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, przypisuje sukcesy sportowe Malika, takie jak medale mistrzostw Polski i punkty Pucharu Świata z 1986 roku jego bratu Januszowi, który w tym okresie w wyniku poważnej kontuzji odniesionej w 1984 w wypadku motocyklowym nie uprawiał już sportu[1][5].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna niż obecnie punktacja za konkurs Pucharu Świata.
Przypisy
Bibliografia