Zbigniew Hess

Zbigniew Hess
Ilustracja
Zbigniew Hess (1949)
Data i miejsce urodzenia

19 września 1923
Sanok

Data śmierci

17 marca 1997

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Narodowość

polska

Małżeństwo

Janina

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Hess (ur. 19 września 1923 w Sanoku, zm. 17 marca 1997) – polski działacz partyjny i pracownik związany z Sanokiem.

Grób Zbigniewa Hessa w Sanoku

Życiorys

Urodził się 19 września 1923 w rodzinie robotniczej jako syn Stanisława[1]. W 1937 podjął pracę w Sanockiej Fabryce Wagonów. Podczas II wojny światowej przebywał w Sanoku. Po nadejściu frontu wschodniego na ziemię sanocką wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Brał udział w walkach z Ukraińską Powstańczą Armią. W 1948 wstąpił do PPR, później do PZPR. W połowie 1949 zdał egzamin z zakresu gimnazjum ogólnokształcącego w Sanoku. Od 1951 pracował jako kierowca w Państwowym Górnictwie Nafty i Gazu. Będąc ślusarzem w Przedsiębiorstwie Kopalnictwa Gazu Ziemnego w Sanoku w 1971 został członkiem Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej przy Komitecie Wojewódzkim PZPR[2][3]. W 1971 był delegatem zakładowej organizacji partyjnej na VI Zjazd PZPR[4]. Później pracował w Zakładzie Transportowo-Sprzętowym w Sanoku. Był członkiem Egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Sanoku (wybrany w 1975)[5] i Egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krośnie. W 1974 został członkiem komisji ds. odznaczeń w Sanoku[6]. Jako kierowca-mechanik w Zakładzie Transportowo-Sprzętowym PGNiG w Sanoku 8 stycznia 1979 został ponownie wybrany członkiem KW PZPR w Krośnie, a także członkiem Egzekutywy KW PZPR w Krośnie i delegatem na VIII Zjazd PZPR[7][8].

Należał do koła w Sanoku Związku Bojowników o Wolność i Demokrację; 28 listopada 1982 wybrany członkiem komisji rewizyjnej[9].

Zmarł 17 marca 1997[10]. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Jego żoną została Janina.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Rzeszowie [1944] 1983-1990. Zbigniew Hess [online], ipn.gov.pl [dostęp 2015-12-22].
  2. ↑ Członkowie Komitetu Wojewódzkiego PZPR. „Nowiny”, s. 3, Nr 78 z 20 marca 1971. 
  3. ↑ XV Wojewódzka Konferencja Sprawodawczo-Wyborcza PZPR uchwaliła program działania na lata 1973-74. „Nowiny”, s. 2, Nr 90 z 1 kwietnia 1973. 
  4. ↑ Delegaci na VI Zjazd PZPR. „Nowiny”, s. 1, Nr 315 z 15 listopada 1971. 
  5. ↑ Jan Kwolek ponownie pierwszym sekretarzem KM PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 3 (21) z 1-15 lutego 1975. 
  6. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 241-242, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  7. ↑ Wszystkie twórcze siły społeczne dla rozwoju kraju i regionu. III Wojewódzka Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Krośnie. „Nowiny”, s. 1, Nr 7 z 9 stycznia 1980. 
  8. ↑ Członkowie KW PZPR w Krośnie. „Nowiny”, s. 3, Nr 7 z 9 stycznia 1980. 
  9. ↑ Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 320.
  10. ↑ 11–18 kwiecień 2010 r.. franciszkanie.esanok.pl. [dostęp 2015-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  11. ↑ Spotkanie pokoleń w Krośnie. „Nowiny”. 108, s. 2, 14-15 maja 1977. 
  12. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 269, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia