Zbigniew August Miszke

Zbigniew August Miszke
Ilustracja
Zbigniew August Miszke - konsul RP w Kurytybie
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1881
Bochnia

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1944
Kraków

Kierownik Wicekonsulatu RP w Genui
Okres

od 1 października 1919
do 1 stycznia 1921

Kierownik Konsulatu RP w Trieście
Okres

od 1 stycznia 1921
do 1 czerwca 1922

Poprzednik

Józef Adamek

Następca

Sylwester Gruszka

Kierownik Konsulatu RP w Kurytybie
Okres

od 1 czerwca 1922
do 15 sierpnia 1928

Poprzednik

Kazimierz Głuchowski

Następca

Kazimierz Downarowicz

Kierownik Konsulatu Generalnego RP
w Monachium
Okres

od 16 lipca 1930
do 1 października 1931

Poprzednik

Aleksander Ładoś

Następca

Adam Lisiewicz

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew August Miszke (ur. 21 marca 1881 w Bochni, zm. 9 listopada 1944 w Krakowie) – polski urzędnik konsularny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Sylwerego, naczelnika salin wielickich, i Zofii z Głowackich (1832–1901). Brat Kamili (ur. 1866), Maksymiliana (1868–1942), Mieczysława Karola i Kazimierza[1]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Grazu i Akademii Eksportowej w Wiedniu (Exportakademie). Praktykował w Domu Handlowym S. Blanc w Paryżu (1908–1909) oraz w firmie Henryk Lilpop i S-ka w Warszawie (1911). Pełnił funkcję w austro-węgierskiej służbie konsularnej (1911–1917).

W 1918 przeszedł do polskiej służby zagranicznej, w której powierzono mu m.in. funkcje: sekretarza konsulatu w Bernie (1918–1919), wkons. kier. konsulatem w Genui (1919–1921), kons./kier. konsulatu w Trieście (1921–1922), konsula w Kurytybie (1922–1928), urzędnika w MSZ (1928–1930, 1931–1933), konsula KG w Monachium (1930–1931). Z dniem 1 lutego 1933 przeniesiony w stan nieczynny[2][3][4][5].

Był mężem Eugenii z Czyżowskich (ur. 1890).

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Zbigniew August Miszke [online], geni_family_tree [dostęp 2021-12-16] (pol.).
  2. ↑ Polski Słownik Biograficzny t. 21 s. 374
  3. ↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.
  4. ↑ Krzysztof Smolana (opr.): Urzędnicy Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945. Przewodnik biograficzny, tom 1, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.
  5. ↑ a b Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933. Warszawa: Klub Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1933, s. 54. [dostęp 2021-12-16].
  6. ↑ M.P. z 1939 r. nr 179, poz. 430 „za ofiarność na cele obrony Państwa”.

Bibliografia

  • Krzysztof Smolana (opr.): Urzędnicy Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945. Przewodnik biograficzny, tom 1, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.
  • Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.