Zawonie – dawna wieś, obecnie na terenie Ukrainy, rejonu czerwonogrodzkiego obwodu lwowskiego. Leżała na skraju lasu na południowy wschód od Parchacza[1].
Zawonie jako samodzielna gmina jednostkowa powstały II Rzeczypospolitej 23 kwietnia 1930 z części obszaru gminy Sielec Bełzki[2]. Od 1934 roku wieś należała do zbiorowej wiejskiej gminy Parchacz w powiecie sokalskim w woj. lwowskim[3]. W związku z poprowadzeniem nowej granicy państwowej na Bugu i Sołokii, wieś wraz z całym obszarem gminy Parchacz znalazła się w Związku Radzieckim.
6 marca 1944 roku wioska przestała istnieć w wyniku pacyfikacji dokonanej przez Niemców i Ukraińców[4]. Mężczyzn wywieziono do niemieckiego obozu koncentracyjnego Gross - Rosen, a kobiety do obozu w Ravensbrück. W latach 1944–1945 w niemieckich obozach oraz z rąk nacjonalistów ukraińskich z OUN - UPA zginęło łącznie 110 Polaków z Zawonia[5]. Masakrę przeżył m.in. Władysław Dąbrowski, który wraz z krewnymi ukrywał Żydów (w 1994 roku uznany przez Instytut Jad Waszem za Sprawiedliwego wśród Narodów Świata)[6][7].
Przypisy
- ↑ Zawonie na mapie austriackiej z XIX wieku
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 29, poz. 255
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
- ↑ Kisielewicz Andrzej: Zapomniana tragedia Zawonia. Uważam Rze 2011, 32, 12-18.09.2011, 67-69. [ISSN 2082-8292]
- ↑ SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1025, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ Dąbrowski Władysław. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-10-03]. (ang.).
- ↑ Historia pomocy - Dąbrowski Władysław. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2024-10-03]. (pol.).
Linki zewnętrzne