PROFILPELAJAR.COM

Ten artykuł należy dopracować:
przedstawiono sytuację tylko z polskiej perspektywy – artykuł powinien być przekrojowy.
Pomóż go poprawić. Na stronie dyskusji mogą znajdywać się pomocne komentarze.

Zarządca nieruchomościami – osoba fizyczna prowadząca działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami na własny rachunek i ryzyko.

Praca zarządcy polega na analizie, monitorowaniu czynników, od których jest uzależnione prowadzenie racjonalnej gospodarki nieruchomością i podejmowaniu stosownych decyzji mających wpływ na bieżące, a także przyszłe planowanie jak najbardziej efektywnego wykorzystania będącej w gestii zarządcy nieruchomości. Wiedza, profesjonalne przygotowanie, nabyta praktyka zarządcy daje gwarancję osiągnięcia spodziewanego zysku z danej nieruchomości z pożytkiem dla społeczności mieszkającej w zarządzanym przez niego budynku (według art. 184 ust. 2 UGN).

Prawo polskie

Podstawa prawna

Zawody związane z obsługą rynku nieruchomości: zarządca nieruchomości, pośrednik w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawca majątkowy wywodzą się z ustawy o gospodarce nieruchomościami, która określa podstawowe zasady prowadzania działalności zawodowej w tym zakresie. Są to zawody regulowane (wykonywanie działalności w zakresie tych zawodów wymaga posiadania odpowiednich kwalifikacji i uprawnień).

W przypadku zarządcy nieruchomości do 31 grudnia 2013 była to odpowiednia licencja^[1]. Aby ją uzyskać, należało spełnić kilka ustawowych warunków, w tym m.in. posiadać wykształcenie wyższe i ukończyć studia podyplomowe w zakresie zarządzenia nieruchomościami lub posiadać wykształcenie wyższe z zakresu gospodarki nieruchomościami, odbyć odpowiednio udokumentowaną praktykę (wcześniej obowiązywał również egzamin państwowy, później zniesiony). Licencję mogła uzyskać wyłącznie osoba fizyczna. Po wejściu w życie tzw. „ustawy deregulacyjnej” wykonywanie zarządzania nieruchomościami wymaga jedynie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej^[1] (poza kwestiami związanymi z rejestracją działalności gospodarczej, zależnymi od jej formy).

Obowiązki zarządcy nieruchomości

Art. 186 ustawy o gospodarce nieruchomościami definiował kodeks powinności zarządcy:

stosowanie przepisów prawa,
stosowanie standardów zawodowych,
kierowanie się zasadami etyki zawodowej,
wykonywanie czynności ze szczególną starannością,
kierowanie się zasadą ochrony interesów osób, na rzecz których wykonywane są czynności zarządzania,
stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych.

Te ogólne przepisy ustawy są uszczegółowione w wielu źródłach i opracowaniach.

Od kwietnia 2008 nastąpiła zasadnicza zmiana przepisów o stałym doskonaleniu – w nieobowiązującym już Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 kwietnia 2008 r. w sprawie stałego doskonalenia zawodowego (Dz.U. z 2008 r. nr 80, poz. 475, ze zm.). Według tego Rozporządzenia obowiązek doskonalenia zawodowego spoczywał na wszystkich osobach, które posiadały uprawnienia zawodowe w zakresie gospodarowania nieruchomościami, tj. na pośrednikach w obrocie nieruchomościami, zarządcach nieruchomości i rzeczoznawcach majątkowych. Spełnienie tego obowiązku polega na udziale osoby uprawnionej w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych dotyczących gospodarowania nieruchomościami i rynku nieruchomości w zakresie uprawnień i licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną (§ 3.1 Rozporządzenia).

Organizator takiego seminarium, szkolenia bądź kursu zobowiązany był do przesłania w ciągu 14 dni od zakończeniu szkolenia, kursu bądź seminarium do Ministerstwa Infrastruktury listy obecności z podaniem imienia, nazwiska oraz numerem licencji zawodowej. Dzięki temu na koniec roku Ministerstwo w łatwy sposób mogło skontrolować kto z uprawnionych osób spełnił obowiązek doskonalenia zawodowego (§ 5, 6 i 7 Rozporządzenia). W paragrafie ósmym minister określał, że aby obowiązek stałego doskonalenia był spełniony, osoba uprawniona musiała uczestniczyć w ciągu jednego okresu rozliczeniowego (rok kalendarzowy) co najmniej w 24 godzinach edukacyjnych kształcenia w dowolnie wybranych formach (§ 8. 2 Rozporządzenia). Wszystkie te przepisy straciły moc prawną 31 grudnia 2013 roku i odtąd w stosunku do zarządców nie stawia się takich wymagań.

Organizacje zawodowe

Zarządcy nieruchomości organizują się, tworząc stowarzyszenia skupiające w swoich szeregach osoby wykonujące ten zawód. Jako pierwsze w Polsce powstało Polskie Stowarzyszenie Zarządców i Administratorów Nieruchomości w Krakowie w 1996 r. Stowarzyszenia skupione są w federacjach, które m.in. reprezentują środowisko zarządców nieruchomości przed organami państwowymi, koordynują działania stowarzyszeń, opracowują standardy zawodowe oraz podejmują wiele innych zadań.

Według stanu na rok 2011 działało pięć federacji zarządców nieruchomości:

Polska Konfederacja Rynku Nieruchomości,
Federacja Gospodarki Nieruchomościami (skupiająca oprócz stowarzyszeń zarządców nieruchomości także stowarzyszenia pośredników w obrocie nieruchomościami, stowarzyszenia rzeczoznawców majątkowych oraz stowarzyszenia osób z uprawnieniami do wykonywania certyfikatów energetycznych),
Polska Federacja Organizacji Zarządców i Administratorów Nieruchomości,
Polska Federacja Stowarzyszeń Zarządców Nieruchomości. Obecnie Polska Federacja Stowarzyszeń Zawodów Nieruchomosciowych.
Polska Federacja Rynku Nieruchomości (skupiająca oprócz stowarzyszeń zarządców nieruchomości także stowarzyszenia pośredników w obrocie nieruchomościami oraz rzeczoznawców majątkowych).

Z uwagi na wprowadzoną tzw. „ustawę deregulacyjną” została powołana 7 kwietnia 2014 Krajowa Izba Gospodarki Nieruchomościami. Krajowa Izba Gospodarki Nieruchomościami wydaje branżowe licencje zarządcy nieruchomości i pośrednika w obrocie nieruchomościami. Izba prowadzi ogólnopolski Centralny Rejestr Zarządców Nieruchomości, Centralny Rejestr Pośredników w Obrocie Nieruchomościami oraz Centralny Rejestr Zarządców Sądowych (Przymusowych), do którego mogą dopisywać się i przynależeć osoby posiadające już wydane przez izbę branżowe licencje. Izba posiada zarejestrowane wojewódzkie delegatury, które prowadzą praktyki zawodowe, szkolenia, seminaria i konferencje dla zarządców nieruchomości i pośredników w obrocie nieruchomościami. Do izby przynależy kilkaset przedsiębiorstw zarządzających nieruchomościami oraz kilka tysięcy osób posiadających licencje zarządcy nieruchomości oraz pośrednika w obrocie nieruchomościami. Izba wprowadziła i nadal wprowadza szereg korzyści dla swoich członków.

W kraju działają także oddziały międzynarodowych organizacji zrzeszających zarządców nieruchomości, w tym między innymi stowarzyszenie Polski Oddział Instytutu Zarządzania Nieruchomościami IREM (IREM Polska), przyznające własny tytuł zawodowy Dyplomowanego Zarządcy Nieruchomości.

W roku 2022 z inicjatywy Polskiego Stowarzyszenia Zarządców Nieruchomości, Polska Federacja Rynku Nieruchomości ustanowiła DZIEŃ ZARZĄDCY NIERUCHOMOŚCI na dzień 30 września^[2].

Zobacz też

Zarządca przymusowy

Przypisy

↑ ^a ^b Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz.U. z 2013 r. poz. 829).
↑ Dzień Zarządcy Nieruchomości - ATBS "KODREM" [online], www.kodrem.pl [dostęp 2024-10-06] .

Bibliografia

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 stycznia 2023 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2023 r. poz. 344)